Het protestlied Wij zeggen nee, nee, nee tegen een azc is van de ene op de andere dag verdwenen van Spotify en YouTube. Het nummer, dat de afgelopen weken de gemoederen flink bezighield, stond tot voor kort nog in de Spotify Top 50 van Nederland en was ruim 2,7 miljoen keer afgespeeld. Voor velen kwam de verwijdering dan ook als een verrassing, temeer omdat de maker zelf zegt er niets mee te maken te hebben gehad.
Onverklaarbare verdwijning van het nummer
Volgens Spotify is het nummer verwijderd door “de rechthebbenden van het nummer”. Een woordvoerder van het platform kon niet aangeven wie dat precies zijn. “Vaak zijn de rechthebbende van de muziek en degene die het deelt op Spotify niet dezelfde persoon,” aldus het bedrijf. De plotselinge verdwijning zorgde direct voor speculatie op sociale media, waar fans en critici elkaar in de haren vlogen over mogelijke censuur.
Maker JW Broken Veteran, een man die zichzelf omschrijft als oud-militair met PTSS, zegt dat zijn accounts op Spotify en YouTube zijn gehackt. “Dit is niet door mij gedaan,” liet hij weten via een verklaring op zijn YouTube-kanaal. “Ik ben druk bezig uit te zoeken hoe dit heeft kunnen gebeuren.” Zijn boodschap leidde tot nieuwe vragen, want volgens sommigen zou een hack niet de enige verklaring kunnen zijn voor het weghalen van het nummer.
Van protest naar hit
Het lied, dat zware hardcoremuziek combineert met een AI-gegenereerde stem, werd begin november uitgebracht en ging razendsnel rond op TikTok en X (voorheen Twitter). In het nummer klinken teksten als: “Alle grenzen open, ons land is in nood” en “Ze overspoelen ons met mensen die hier niet passen.” De directe toon en scherpe boodschap maakten het lied al snel tot onderwerp van verhitte discussies over migratie, vrijheid van meningsuiting en muziek als politiek wapen.
Ondanks – of juist dankzij – de controverse schoot het nummer omhoog in de hitlijsten. Binnen enkele dagen belandde het in de Nederlandse Single Top 100, waar het op nummer 28 binnenkwam. Op Spotify haalde het miljoenen streams, en ook op YouTube werd het talloze keren gedeeld. Voor sommigen was het een proteststem die gehoord moest worden, voor anderen een toonbeeld van haat en verdeeldheid.
De maker trekt zich terug
Het plotselinge succes bracht JW Broken Veteran niet alleen bekendheid, maar ook veel negatieve aandacht. In een emotionele verklaring liet hij weten te willen stoppen met het maken van protestmuziek vanwege de dreigende reacties die hij en zijn gezin kregen. “Ik kan niet constant bij mijn gezin zijn,” schreef hij. “Mijn land is honderd procent belangrijk, maar mijn gezin tweehonderd procent.”
Hij benadrukte dat hij trots is dat hij zijn mening heeft durven uiten, maar dat de gevolgen hem te ver gingen. “Ik heb gezegd wat ik wilde zeggen. Ja, ik heb nog meer te zeggen, maar dat zal vast op een andere manier terug te horen zijn – alleen niet meer via mij.” Zijn besluit om te stoppen bracht zowel begrip als teleurstelling teweeg bij zijn achterban.
Reacties vanuit de samenleving
De ophef rond het nummer bleef niet beperkt tot sociale media. De feministische beweging Dolle Mina noemde het lied “schandalig” en startte een eigen muzikale tegenactie. Ze riep mensen op om massaal het nummer Vrijheid, Gelijkheid, Zusterschap van zangeres Sophie Straat te streamen, een lied dat draait om solidariteit, hoop en saamhorigheid. Binnen enkele dagen bereikte dat nummer de eerste plaats in de Spotify Top 50 van Nederland.
Ook VluchtelingenWerk Nederland mengde zich in de discussie met een eigen reactie. De organisatie bracht een vrolijk AI-carnavalslied uit met de titel Ja, ja, ja, zo is Nederland. Daarin klinkt een compleet tegenovergestelde boodschap: “Met open ogen, open hart en samen hand in hand.” Volgens VluchtelingenWerk was het nummer bedoeld als luchtige maar duidelijke reactie op de toon van Wij zeggen nee, nee, nee tegen een azc.
Een woordvoerder van de organisatie zei dat veel mensen zich niet herkenden in het negatieve beeld dat JW Broken Veteran neerzette. “Wij wilden laten zien dat er ook een ander geluid is. Nederland is divers, en dat is juist iets om trots op te zijn,” aldus de organisatie.
Vrijheid van meningsuiting onder druk?
De verdwijning van het lied heeft de discussie over vrijheid van meningsuiting opnieuw aangewakkerd. Voorstanders van het nummer vinden dat het verwijderen ervan neerkomt op censuur en dat platforms als Spotify te gevoelig reageren op maatschappelijke druk. Tegenstanders vinden juist dat het nummer een grens overschreed en dat platforms niet verplicht zijn om muziek met discriminerende teksten te blijven aanbieden.
Juristen wijzen erop dat muziekplatforms in principe het recht hebben om content te verwijderen als deze in strijd is met hun richtlijnen. Toch is het niet altijd duidelijk waar de grens ligt tussen vrijheid van expressie en het verspreiden van haatdragende boodschappen. Dat maakt dit incident tot een ingewikkelde kwestie waarin kunst, politiek en technologie elkaar kruisen.
De rol van AI in muziek
Een opvallend element in deze controverse is het gebruik van een AI-stem. Het feit dat het nummer niet door een echte zanger werd ingezongen, maar door kunstmatige intelligentie werd gegenereerd, riep nieuwe vragen op over verantwoordelijkheid en auteursrecht. Wie is de rechthebbende van zo’n lied? En wat gebeurt er als iemand via AI teksten laat uitspreken die een bepaalde groep beledigen?
Experts wijzen erop dat het gebruik van AI in muziek nog grotendeels ongereguleerd is. Daardoor ontstaan situaties waarin niemand precies weet wie verantwoordelijk is voor wat er wordt gepubliceerd. Dat kan verklaren waarom Spotify moeite had om duidelijkheid te geven over de herkomst van het verwijderingsverzoek.
De nasleep van een storm
Hoewel het nummer offline is gehaald, lijkt het verhaal nog niet voorbij. Fans blijven kopieën verspreiden via alternatieve kanalen, en discussies over het protestlied blijven trending op sociale media. Voor veel mensen staat de kwestie symbool voor de groeiende kloof tussen verschillende delen van de samenleving.
Sommigen zien in de maker een klokkenluider die taboes doorbrak, anderen vinden dat hij haat heeft aangewakkerd onder het mom van vrijheid van meningsuiting. Hoe dan ook heeft één lied in korte tijd meer teweeggebracht dan menig politiek debat.
Muziek als spiegel van de samenleving
Of men het nu eens is met de boodschap of niet, Wij zeggen nee, nee, nee tegen een azc toont hoe muziek een spiegel kan zijn van wat er leeft in een land. Het nummer legde spanningen bloot, bracht mensen in beweging en liet zien hoe krachtig een enkel lied kan zijn in tijden van polarisatie.
Waar het protestlied niet meer te beluisteren is, blijft de discussie voortbestaan. De vraag of platforms als Spotify de juiste beslissing hebben genomen, zal nog wel even blijven rondzingen. Want zolang kunst emoties oproept, blijft ook de strijd over grenzen, vrijheid en verantwoordelijkheid bestaan.
Wat vind jij? Moeten streamingdiensten alles toestaan in naam van vrijheid van meningsuiting, of mogen ze grenzen trekken als muziek te ver gaat? Deel je mening en praat mee via onze Facebookpagina.
Bron: Socialnieuws.nl
