Het blijft toch fascinerend hoe sommige BN’ers zich gedragen zodra ze een trapje hoger komen dan de gewone mensenmassa — letterlijk, in dit geval, want dit verhaal speelt zich af in de skybox van FC Volendam. En waar de meeste gasten daar bovenin rustig een drankje drinken en een wedstrijd kijken, besloot Jan Smit er eerder een soort improvisatie-aflevering van The Jan Show van te maken. Volgens een medewerker van de club — die vermoedelijk nog steeds met open mond staat — verliep de avond namelijk allesbehalve standaard.
Maar laten we even bij het begin beginnen. De wedstrijd liep, de sfeer was prima, niemand had reden om te vermoeden dat er bovenin iets geks zou gebeuren. Tot daar ineens Jan verscheen. Niet alleen. Niet rustig. Nee, met cameraploeg. En volgens de bron volledig onaangekondigd. Geen telefoontje vooraf, geen appje met “yo, ik neem even een crew mee”, zelfs geen subtiele hint. Niets. Hij liep de skybox in alsof hij de eigenaar was — en alsof iedereen wist dat vandaag zijn realityserie in première ging.
De medewerker vertelt:
„Hij kwam binnen alsof dat heel normaal was. Maar niemand wist dat hij met een hele crew ineens naar binnen zou stappen. Het was echt: deur open, Jan erin, camera’s aan, ga maar staan waar je staat want we komen erlangs.”
Dat soort binnenkomers zijn sowieso al ongemakkelijk, maar je voelt de sfeer bijna kantelen terwijl je het leest. Een skybox is meestal geen plek waar je zomaar spontaan een cameraploeg doorheen jaagt. Sponsors zitten daar, zakelijke relaties, mensen die vooral rust willen. Maar blijkbaar was het voor Jan een uitstekende setting om even een fragment te schieten.
Een verlieswedstrijd en een glas water dat het moest ontgelden
Het werd er allemaal niet beter op toen Volendam de wedstrijd verloor. En verlies doet pijn — dat snapt iedereen. Maar waar de meeste mensen dan misschien even vloeken, of sip aan hun biertje nippen, besloot Jan het op zijn eigen, eh… expressieve manier op te lossen.
Volgens de bron werd in de allerlaatste minuut nog snel een glas water voor hem neergezet. Een klein gebaar. Beetje hydrateren. Prima. Maar toen het eindsignaal ging en duidelijk was dat Volendam er geen feestje van had gemaakt, veranderde dat glas water ineens in een soort bliksemafleider.
„Hij pakt dat glas en smijt het zo van tafel,” aldus de tipgever. „Geen woord erbij, geen uitleg, gewoon boem — weg glas. En daarna liep hij zonder iets te zeggen weg.”
Je ziet het bijna voor je: iedereen kijkt elkaar aan, iemand fluistert “is dit echt gebeurd?”, en de beduusde medewerker staat met druipende handen te bedenken dat hij hier vast niet genoeg voor betaald krijgt.
En toen kwam het ‘toetje’: de Domino’s-rekening
Nu zou je denken: oké, dit was ongemakkelijk, maar het zal daarmee wel klaar zijn. Maar nee. Want zoals dat gaat bij verhalen die nét iets te wild klinken om verzonnen te zijn, kwam er nog een staartje.
Na de wedstrijd had volgens de tipgever het hele team eten besteld bij Domino’s. Helemaal prima — honger na een sportavond is menselijk. Maar domino’s die pizza’s bezorgen is één ding; domino’s die ineens op de verkeerde rekening terechtkomen is een ander verhaal.
En volgens de bron kwam die complete bestelling uiteindelijk terecht… op de rekening van Go Ahead Eagles. Ja, de tegenpartij. Hoe dat precies heeft kunnen gebeuren, blijft vaag. Was het een grap? Een foutje? Een soort passief-agressieve vorm van sportieve rivaliteit? Niemand durft het hardop te zeggen.
Het enige dat de tipgever zeker wist: de rekening was niet voor Volendam. En dat zorgt er natuurlijk voor dat iedereen zijn wenkbrauwen nog wat hoger optrekt. Want het is één ding om boos te reageren na een verloren wedstrijd; het is iets anders om de clubeconomie van de tegenstander onverwachts van extra pizza’s te voorzien.
Een reputatie die blijft rondzingen
Het verhaal over Jan blijft niet alleen hangen omdat het op zichzelf al absurd is, maar ook omdat het past in de categorie “BN’er gedraagt zich anders zodra er camera’s draaien”. Of beter gezegd: nog anders.
Juicekanalen smullen ervan, want dit is precies het soort backstage-rommel dat zelden naar buiten komt. Dit is niet de nette zanger die met kerst een emotionele ballad zingt. Niet de vriendelijke presentator die lachend een volksfeest opent. Dit is de Jan die blijkbaar af en toe een avond heeft waarop de wereld even om hem heen moet bewegen.
En dat is interessant, want als er iets is waar Nederlanders een zwak voor hebben, is het het moment waarop beroemde mensen zich — al is het maar heel even — een beetje onhandig, dramatisch of onsympathiek gedragen. Het maakt ze menselijk. Maar het maakt ze óók voer voor eindeloze roddel.
Of het incident enorme gevolgen heeft? Waarschijnlijk niet. Volendam draait door, de skybox wordt vast weer netjes schoongemaakt, en Go Ahead Eagles zal heus niet failliet gaan door een paar extra pizza’s. Maar tóch blijft het een verhaal dat waarschijnlijk nog lang wordt gefluisterd door medewerkers in de wandelgangen.
„Weet je nog, die keer dat Jan Smit met een cameraploeg binnenviel en zijn glas water lanceerde alsof hij in de Champions League stond?”
Ja. Dat vergeet je niet snel meer.
