Een vader’s emotie
Frans’ emoties bereiken een kookpunt. “Het is bijna onmogelijk om mijn gevoelens in bedwang te houden als ik Christiaan zie spelen,” bekent hij. Elke dribbel, elke pas, elke schot op doel voelt alsof het zijn eigen is. En als het niet goed gaat? O, dat gevoel van hulpeloosheid, vermengd met een brandend verlangen om daar te zijn, op dat veld, vechtend aan de zijde van zijn zoon.
Waar de tijd blijft
Frans deelde onlangs een foto van een piepjonge Christiaan op social media, een zoet moment van vader en zoon in de studio. Een stille herinnering aan hoe snel de tijd voorbij vliegt en hoe kostbaar deze momenten zijn. Christiaan, nu 21, is niet langer die kleine jongen, maar een jongeman met kracht, moed en een verhaal te vertellen.
Christiaan’s kracht
Christiaan is geen vreemde voor uitdagingen. Hij heeft onlangs gesproken over de strijd van zijn moeder Mariska met een herseninfarct en de impact daarvan op hun familie. Een herinnering dat de strijd die we voeren niet altijd zichtbaar is, maar de kracht en liefde die we delen, des te meer voelbaar is.
Wil je meer te weten komen over de Bauers, hun reizen en triomfen, of gewoon een woord van steun delen? Bezoek dan onze Facebookpagina en word deel van het gesprek. In de wereld van Frans Bauer is er altijd ruimte voor nog een vriend aan de tafel!
