De zorgverzekering dreigt vanaf 2027 flink duurder te worden. Volgens bronnen in Den Haag moet iedere Nederlander dan rekening houden met een stijging van bijna 200 euro per jaar.
Oorzaak is het plan van zorgminister Fleur Agema (PVV) om het eigen risico drastisch te verlagen. Wat op het eerste gezicht gunstig klinkt, blijkt in de praktijk vooral nadelig te zijn voor miljoenen gezonde burgers die zelden gebruikmaken van zorg en geen recht hebben op zorgtoeslag.
Het huidige eigen risico van 385 euro wordt in het voorstel teruggebracht naar 165 euro. Dat lijkt aantrekkelijk voor wie regelmatig medische zorg nodig heeft.
Maar uit berekeningen van het ministerie van Volksgezondheid, ingezien door De Telegraaf, blijkt dat deze aanpassing grote financiële gevolgen heeft. De extra kosten die hierdoor ontstaan, worden namelijk doorberekend in de maandelijkse premie.
Voor mensen die hun eigen risico nauwelijks aanspreken én geen zorgtoeslag ontvangen, betekent dit plan een forse lastenverzwaring.
Deze groep – vaak werkenden met een modaal of net bovengemiddeld inkomen – moet straks zo’n 199 euro per jaar méér betalen, zonder dat daar tastbare voordelen tegenover staan. In feite subsidiëren zij daarmee de zorg van anderen, zonder daar zelf baat bij te hebben.
Mensen die wél jaarlijks hun volledige eigen risico verbruiken en daarnaast recht hebben op zorgtoeslag, gaan er juist op vooruit. Voor hen wordt de financiële drempel om zorg te zoeken lager, en een deel van de hogere premie wordt gecompenseerd. Dit leidt tot een herverdeling van kosten: gezonde verzekerden draaien op voor de zorgconsumptie van intensieve gebruikers.
Volgens schattingen van het ministerie van Volksgezondheid zullen ongeveer zes miljoen Nederlanders – zo’n 40 procent van alle verzekerden – de dupe zijn van deze maatregel. Deze mensen betalen meer premie, terwijl ze zelden een beroep doen op de gezondheidszorg. Een ingreep die gepresenteerd wordt als sociaal, pakt in werkelijkheid dus voor een grote groep burgers juist onrechtvaardig uit.
En dan is dit nog maar het begin. De stijging van 199 euro per jaar is uitsluitend het gevolg van de verlaging van het eigen risico. Jaarlijkse verhogingen als gevolg van stijgende zorgkosten, vergrijzing en duurdere behandelingen zijn hierin nog niet meegenomen. De uiteindelijke premiestijging kan dus nog veel hoger uitvallen, afhankelijk van de keuzes van zorgverzekeraars en hun financiële reserves.
Zorgverzekeraars bepalen uiteindelijk zelf hoe hoog de premie wordt, maar bij een structurele lastenverschuiving zoals deze, lijkt het onvermijdelijk dat premies voor de meeste Nederlanders stevig omhooggaan. En hoewel het doel is om de zorg toegankelijker te maken, rijst de vraag of dat ten koste moet gaan van mensen die zelden zorg nodig hebben.
De discussie over de betaalbaarheid van de zorg laait hiermee opnieuw op. Moet de rekening vooral terechtkomen bij de gezonde werkende burger? Of is het eerlijker om de lasten breder te spreiden, waarbij ook intensieve zorggebruikers bijdragen naar verhouding? Het politieke debat hierover zal ongetwijfeld in alle hevigheid worden gevoerd.
Wat vaststaat, is dat zorg in Nederland opnieuw onderwerp wordt van verdeling en solidariteit. De intentie om de drempel tot zorg te verlagen is nobel, maar het effect voor een aanzienlijk deel van de bevolking is minder rooskleurig. Transparantie over de gevolgen en open debat zijn essentieel om draagvlak te behouden.
Uiteindelijk raakt dit iedereen met een zorgverzekering. Het loont dus om nu al kritisch te kijken naar de plannen en te blijven volgen hoe het beleid zich ontwikkelt. Want een premieverschil van bijna 200 euro per persoon per jaar laat niemand onberoerd.
Wat vind jij van deze plannen? Is het eerlijk dat gezonde mensen opdraaien voor de kosten van anderen, of hoort dit bij solidariteit in de zorg? Laat je mening horen en praat mee op Facebook!
Bron: Hartvannederland.nl
