Britse televisie heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten op generaties Nederlanders. Vooral dankzij onze ouders leerden we al vroeg de charme van deze programma’s kennen.
Veel van deze series werden niet alleen in het Verenigd Koninkrijk uitgezonden, maar kregen ook een prominente plek op de Nederlandse buis. Het gevolg? We groeiden op met Britse humor, vreemde typetjes en absurde situaties die we als kind misschien nog niet volledig begrepen.
Toch zijn ze blijven hangen. Maar eerlijk is eerlijk, sommige van die ooit zo geliefde shows voelen nu nogal oubollig aan. Er is één serie die zelfs tot op de dag van vandaag verdeeldheid zaait: is het pure nostalgie of simpelweg niet meer om aan te zien?
In veel huishoudens vormde het avondritueel zich rond de televisie. Ouders op de bank, kinderen op het vloerkleed en een kop thee binnen handbereik. De openingsmuziekjes van die Britse klassiekers staan in ons geheugen gegrift.
Wat deze series zo kenmerkend maakte, was hun mix van stijfheid en absurdisme. Of het nu ging om pratende bloemen, een norse butler of dames op leeftijd met een scherpe tong: alles kwam voorbij. Toch had geen van hen zó’n impact als de serie waarin een vrouw koste wat kost haar sociale status probeerde op te krikken – en daarbij vooral zichzelf voor gek zette.
De naam Hyacinth komt bij velen direct bovendrijven. Een dame met klasse, of dat dacht ze zelf tenminste. Ze benadrukte steevast dat haar naam “Bouquet” was, terwijl ze in werkelijkheid gewoon “Bucket” heette.
Deze running gag alleen al maakte haar tot een van de meest memorabele personages uit de Britse televisiegeschiedenis. Haar pogingen om indruk te maken op buren, postbodes en zelfs telefonisten werden telkens tenietgedaan door gênante situaties en haar minder verfijnde familieleden. Wie herinnert zich niet de zenuwinzinkingen als haar zuster Daisy met man Onslow weer op de stoep stond?
Hoewel Hyacinth’s wereldbeeld bol stond van fantasie en zelfoverschatting, bracht het kijkers aan het lachen én het nadenken. Want achter die façade van porselein en etiquette schuilde ook een diepe behoefte aan erkenning en respect.
De ironie van het geheel is dat haar pogingen om verfijnd over te komen juist het tegenovergestelde effect hadden. Het was precies deze tegenstrijdigheid die het zo vermakelijk maakte. En laat eerlijk zijn: wie heeft er nooit geprobeerd met een chique accent een telefoon op te nemen, “residence of the Bucket family, the lady of the house speaking”?
Ondanks het verstrijken van de jaren, wordt “Keeping Up Appearances” nog steeds regelmatig herhaald op televisie. Dat zegt iets over de tijdloosheid van deze komedie. Toch zijn er ook mensen die vinden dat het tijd is om verder te gaan.
De humor zou achterhaald zijn, de stereotypen niet meer van deze tijd. Maar misschien is dat juist het punt: het is een spiegel van een ander tijdperk. Een tijd waarin de Britse middenklasse worstelde met status, traditie en vooruitgang.
Voor wie de subtiliteit van Britse humor waardeert, blijft het een feest om te kijken hoe Hyacinth zich met haar bloemstukken en kaarsendiners door het leven probeert te bluffen.
Veel kijkers weten zich nog levendig de afhaalmaaltijd te herinneren die nooit netjes verliep, of het mysterie rondom haar zoon Sheridan, die vaak ter sprake kwam maar zelden werd gezien. Juist deze terugkerende elementen gaven de serie een bijna sitcom-achtige structuur die goed werkte.
Alles draaide om herhaling, herkenbaarheid en vooral de over-the-top dramatiek van Hyacinth zelf. De show speelde perfect in op menselijke tekortkomingen en liet zien hoe hard mensen kunnen proberen iets te zijn wat ze niet zijn – en hoe komisch dat eigenlijk is.
Of je nu fan bent gebleven of tegenwoordig wegzapt zodra Hyacinth in beeld komt: je ontkomt er niet aan dat deze serie een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten. Het is een stukje televisiecultuur dat zelfs vandaag nog emoties oproept.
Lachwekkend voor de één, tenenkrommend voor de ander. Maar precies dát maakt het zo interessant. Het laat zien hoe smaak, humor en normen in de loop der tijd veranderen.
Sommige series zijn niet bedoeld om eeuwig mee te gaan, maar “Keeping Up Appearances” bewijst dat nostalgie soms sterker is dan actualiteit.
Voor wie er klaar voor is om nog één keer een kijkje te nemen in de wereld van Hyacinth, staat er genoeg beeldmateriaal klaar om de herinnering op te frissen. En wie weet: misschien valt er alsnog iets te lachen, zelfs al weet je precies wat er gaat gebeuren.
Deel vooral jouw herinneringen aan deze serie en vertel of jij het nog steeds kunt waarderen. Zou het tijd zijn voor een reboot of moet het verleden gewoon het verleden blijven? Praat mee op Facebook en laat je stem horen!
Bron: Zelfmaak-ideetjes.nl
