Je staat netjes te wachten bij een kruispunt. Voor je neus: haaientanden. Dus je weet – ik moet voorrang verlenen. De situatie lijkt overzichtelijk. Tot er ineens een wielrenner met een flinke snelheid langs scheurt en je auto raakt. Jij denkt: hij had moeten stoppen. Hij denkt: jíj zat fout. En de rest van de dag blijf je met die verwarring zitten. Want hoe zit het nou echt?
Wat veel mensen niet weten, is dat wielrenners in sommige situaties helemaal geen voorrang hoeven te geven, ook al liggen er haaientanden op hun pad. Ja, echt waar. Waar automobilisten bij het zien van die witte driehoeken instinctief op de rem trappen, gelden voor fietsers soms nét andere regels. Het hangt allemaal af van waar je bent, hoe het kruispunt is ingericht en uit welke richting het verkeer komt.
Een video die onlangs op sociale media werd gedeeld, laat zo’n situatie zien. Een wielrenner raast zonder in te houden over een kruising en botst tegen een andere weggebruiker. De reacties zijn voorspelbaar: “Waarom stopt hij niet bij die haaientanden?” of “Daar heb je weer zo’n asociale fietser!” Maar wat blijkt? Volgens een verkeersdeskundige deed de wielrenner niets verkeerd. De haaientanden golden daar namelijk niet voor hem, omdat hij op een voorrangsweg reed.
Dat is natuurlijk frustrerend als jij schade hebt, je verzekering moeilijk doet en je dacht dat je keurig volgens de regels handelde. Maar het maakt wel duidelijk dat verkeersregels soms anders in elkaar zitten dan je denkt. De betekenis van haaientanden is dat jij voorrang moet geven aan verkeer op de kruisende weg. Dus als een wielrenner op een voorrangsweg rijdt en jij uit een zijstraat komt, dan moet jij hem laten gaan – ook als hij hard rijdt en uit onverwachte hoek komt. En als jullie allebei haaientanden hebben, dan komt het aan op borden, rijrichting en de precieze verkeerssituatie.
Wielrenners zijn bovendien extra lastig in te schatten. Ze mogen vaak zowel het fietspad als de rijbaan gebruiken en halen snelheden waar een doorsnee fietser bij achterblijft. Daardoor zijn ze vaak eerder bij een kruising dan je verwacht. En hoewel ze qua voertuig ‘fietser’ zijn, gedragen ze zich qua snelheid soms meer als bromfietsers. Dat maakt het lastig inschatten wie wat moet doen.
Als je in zo’n situatie terechtkomt, voelt het snel oneerlijk. Jij dacht alles goed te doen, en toch lig je met schade aan de kant. Dat komt vaak omdat we ons in het verkeer laten leiden door gewoontes, gevoel of oude kennis van de rijopleiding. Maar verkeersregels zijn in beweging. Nieuwe voertuigen zoals e-bikes, speed pedelecs en fatbikes zorgen ervoor dat oude regels opnieuw bekeken moeten worden. En dat vraagt ook iets van ons: blijf scherp, wees nieuwsgierig en durf af en toe je kennis bij te spijkeren.
Uiteindelijk helpt het om wat ruimte te houden in je oordeel. Ja, je mag balen als je schrikt van een wielrenner die rakelings langs je scheurt. Maar het helpt meer om het als een leermoment te zien. Want zelfs als jij dacht dat je gelijk had, is het soms toch net even anders. En als we allemaal een beetje oplettender, flexibeler en geduldiger zijn, wordt het verkeer voor iedereen prettiger. . Maar verkeersregels zijn in beweging. Nieuwe voertuigen zoals e-bikes, speed pedelecs en fatbikes zorgen ervoor dat oude regels opnieuw bekeken moeten worden. En dat vraagt ook iets van ons: blijf scherp, wees nieuwsgierig en durf af en toe je kennis bij te spijkeren.
Bekijk de video hier:
Dus de volgende keer dat je bij een kruising twijfelt of die wielrenner moet stoppen of jij: neem even die extra seconde. Misschien voorkom je er een botsing mee. Of in elk geval een woedend claxonconcert.
