Twee Somalische broers die sinds 2021 in Nederland verblijven, moeten het opvangcentrum verlaten nadat zij een aangeboden sociale huurwoning in Utrecht hebben afgewezen.
De rechtbank oordeelde dat het COA hierin gelijk heeft en bepaalde bovendien dat de broers samen €2145 aan proceskosten moeten betalen. Het is een uitspraak die duidelijk maakt dat statushouders weinig ruimte hebben om aanbiedingen naast zich neer te leggen.
De woning waar het om ging was een flat van 55 vierkante meter met woonkamer, keuken, hal met berging, badkamer en één slaapkamer.
De huurprijs bedroeg €683 per maand, exclusief energiekosten. Met hun verblijfsvergunning betekende aanvaarding van het aanbod het einde van hun verblijf in het opvangcentrum en het stopzetten van hun wekelijkse toelage. Toch kozen zij ervoor het aanbod af te slaan, omdat zij ieder een eigen appartement wilden of minimaal een woning met twee slaapkamers.
Uit interne verslagen van het COA blijkt dat er meerdere gesprekken zijn gevoerd, telkens met een tolk aanwezig. Medewerkers probeerden hen over te halen, maar de broers bleven bij hun standpunt dat de woning voor één persoon bedoeld was en dus niet voldeed.
Hun advocaat voerde aan dat hun verschillende leefritmes — de één werkt, de ander studeert — het samenwonen lastig maken. Ook wilden zij logeerruimte voor familie.
De rechter zag het anders. Volgens het vonnis biedt de flat voldoende ruimte omdat er twee kamers zijn, waardoor beiden een eigen slaapruimte kunnen hebben. De wens voor meer ruimte werd gezien als een persoonlijke voorkeur en geen geldige reden om het aanbod af te wijzen.
Het gevolg is dat het COA hen per direct uit de opvang mag zetten. De zaak laat zien dat in een tijd van grote woningdruk de nadruk ligt op doorstroming, zodat opvangplekken beschikbaar blijven voor nieuwe asielzoekers.
Voor statushouders betekent dit vaak dat zij moeten accepteren wat er wordt aangeboden, ook als dat niet helemaal past bij hun ideale woonsituatie.
Het oordeel van de rechtbank schetst een harde grens: wie een woning weigert, loopt het risico niet alleen zijn opvangplek kwijt te raken, maar ook met extra kosten te blijven zitten.
In een overvolle woningmarkt weegt de beschikbaarheid van onderdak zwaarder dan individuele wensen.
Bron: bd.nl
