Contant geld onder het matras leggen klinkt voor velen als een herinnering uit grootmoeders tijd. Toch wint het idee opnieuw aan populariteit. Steeds vaker wijzen banken en instanties op het belang van een cashbuffer, juist in een samenleving waarin vrijwel alles digitaal verloopt en een storing grote gevolgen kan hebben.
In een wereld vol contactloze betalingen en pinpassen lijkt een stap terug naar papiergeld misschien ouderwets. Maar de recente waarschuwingen over mogelijke cyberaanvallen, stroomstoringen en uitval van betaalnetwerken laten zien dat contant geld ineens weer onmisbaar kan zijn. Een paar briefjes in huis kunnen het verschil maken tussen honger lijden of boodschappen kunnen doen wanneer digitale systemen platliggen.
Kwetsbaarheid van digitale betalingen
Digitale betalingen zijn snel, handig en veilig ingericht, maar ze zijn niet onfeilbaar. Een landelijke storing bij een grote bank legt in korte tijd het hele systeem stil. Pinautomaten weigeren dienst en winkels kunnen geen betalingen verwerken. Dat betekent dat zelfs het kopen van een brood onmogelijk wordt.
Juist in noodsituaties blijkt hoe afhankelijk de maatschappij is van technologie. Cash geld fungeert in dat geval als een reddingsboei: het blijft altijd bruikbaar, ongeacht een haperend netwerk of lege batterij. Het Maatschappelijk Overleg Betalingsverkeer werkt daarom aan richtlijnen voor een minimaal bedrag dat huishoudens in contanten achter de hand zouden moeten houden.
Wettelijke regels en belastingplicht
De Nederlandse wet stelt geen maximum aan het bedrag dat iemand thuis mag bewaren. Een stapel briefjes in een kluis of een pot vol muntgeld in de kast is op zichzelf toegestaan. Toch heeft de Belastingdienst een andere kijk op dit spaargeld: het telt mee als vermogen.
Vanaf 2025 zijn de regels hiervoor duidelijk vastgelegd. Alleenstaanden mogen tot €661 belastingvrij aan contanten bewaren, fiscale partners samen €1322. Wie daarboven zit, moet dit netjes aangeven in box 3 van de aangifte. Vergeet dit niet, want de fiscus rekent streng af met verzwijgen. Boetes, navorderingen en controles liggen op de loer wanneer contant geld niet wordt opgegeven.
Belasting betalen over stilstaand geld
Een veelgehoorde ergernis is dat cash, ondanks dat het geen rente oplevert, tóch belast wordt. Voor 2025 rekent de Belastingdienst met een fictief rendement van 1,44 procent. Over dat bedrag wordt vervolgens 36 procent belasting geheven. Daarmee wordt spaargeld onder de matras ineens een kostenpost, zelfs als het daar stof ligt te verzamelen.
Voor velen voelt dit onlogisch. Cash wordt vaak bewaard uit praktische redenen of wantrouwen tegenover banken, niet om rendement te behalen. Toch maakt de fiscus hierin geen onderscheid. Geld is geld, ongeacht waar het ligt.
Opnamelimieten bij banken
Zelfs wie contant geld wil opnemen, loopt tegen hindernissen aan. Banken hanteren strenge dag- en weeklimieten. Zo kan bij ABN AMRO maximaal €10.000 per dag worden opgenomen, maar alleen in stappen van €2000. Rabobank stelt een grens tussen €1250 en €5000 per week, afhankelijk van het pakket. ING laat standaard slechts €500 per dag toe, tenzij er tijdelijk een verhoging wordt aangevraagd.
Deze beperkingen zijn ingevoerd om witwassen en fraude te bestrijden. Toch veroorzaken ze frustratie bij klanten die gewoon hun eigen spaargeld willen opnemen. Wie plotseling een groot bedrag wil pinnen, trekt bovendien de aandacht van opsporingsdiensten. Banken zijn verplicht verdachte transacties te melden, waardoor zelfs een legitieme opname vragen kan oproepen.
Risico’s van contant geld in huis
Naast belasting en opnamebeperkingen zijn er ook praktische risico’s. Denk aan diefstal, brand of waterschade. De meeste inboedelverzekeringen keren bij verlies van contanten slechts €250 tot €500 uit. Grote bedragen die in huis liggen, zijn bij pech dus vrijwel volledig verloren.
Een brandwerende kluis biedt meer veiligheid, maar zelfs dan blijft het risico bestaan. Daarnaast kan verlies van een sleutel of toegangscode ervoor zorgen dat het spaargeld onbereikbaar wordt. Het is daarom verstandig om de afweging te maken: hoeveel contant geld is echt noodzakelijk, en waar kan dit veilig worden opgeborgen?
Contant geld als noodvoorziening
Ondanks de nadelen blijft een kleine voorraad cash een verstandige voorzorg. Bij een stroomstoring of cyberaanval kan dit letterlijk de enige manier zijn om nog iets te kopen. Juist in crisissituaties blijkt de waarde van tastbaar geld. Banken en overheden stimuleren daarom dat mensen niet volledig afhankelijk zijn van digitale betalingen.
Een paar honderd euro in huis kan al voldoende zijn om tijdelijk uit de voeten te kunnen. Het gaat niet om grote vermogens, maar om het kunnen betalen van eerste levensbehoeften zoals boodschappen, brandstof of openbaar vervoer.
Slim en veilig omgaan met contanten
Wie besluit een bedrag thuis te bewaren, moet dit doen met gezond verstand. Wees eerlijk bij de belastingaangifte, zorg voor een veilige opbergplek en realiseer je dat verzekeringen maar beperkt uitkeren. Voor grotere bedragen kan het lonen om te investeren in extra beveiliging.
Daarnaast is het verstandig een plausibele verklaring te hebben voor grotere opnames bij de bank. Een verbouwing, vakantie of aanschaf van een tweedehands auto zijn logische redenen. Dit voorkomt ongemakkelijke vragen of meldingen bij instanties.
Waar contant geld bewaren vroeger als ouderwets werd gezien, is het tegenwoordig een slimme voorzorgsmaatregel. De digitale betaalwereld biedt gemak, maar is kwetsbaar bij storingen. Een klein bedrag in briefgeld kan dan een groot verschil maken.
Contant geld thuis bewaren vraagt echter om verantwoordelijkheid. Het moet veilig gebeuren, met oog voor belastingregels en verzekeringen. Slim omgaan met cash betekent balanceren tussen zekerheid en risico.
Wat vind jij: is contant geld in huis houden een slimme zet of een achterhaald idee? Deel je mening op onze Facebookpagina en praat mee in de discussie!
