In de rechtbank in Utrecht heeft het Openbaar Ministerie (OM) dinsdagmiddag een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vijf maanden geëist tegen zanger Marco Borsato. De officier van justitie beschuldigt de artiest van ontucht met een destijds minderjarig meisje. Volgens het OM zouden de feiten hebben plaatsgevonden tussen september 2014 en januari 2015 en zouden zij op meerdere plekken hebben plaatsgevonden.
Welke verwijten liggen er op tafel?
Het OM zegt dat er voldoende aanwijzingen zijn dat Borsato het meisje meermalen heeft betast op de bovenbenen, borsten en vagina, zowel boven als onder haar kleding. Daarnaast werd in de aanklacht genoemd dat hij het meisje zou hebben laten aanraken aan zijn eigen geslachtsdeel, maar voor dat specifieke feit vroeg het OM tijdens de zitting vrijspraak wegens onvoldoende bewijs.
Belangrijk bewijs: opnames en verklaringen
Een cruciaal onderdeel van de zaak bestaat uit opgenomen gesprekken tussen Borsato en de moeder van het vermeende slachtoffer. De officier gebruikte die opnames om te stellen dat de zanger niet ontkende maar eerder erkende dat hij het meisje had aangeraakt. In een van de fragmenten zou Borsato hebben gezegd dat het “misschien ongepast” was. Volgens justitie zijn zulke uitspraken weinig verhelderend: ze zouden wijzen op bewustheid van grensoverschrijdend gedrag.
Context: een hechte band en een losser moraal
De rechtbank kreeg een beeld van een langdurige, hechte verstandhouding tussen Borsato, het meisje en haar familie. De moeder van het meisje stond jarenlang dichtbij de zanger en was actief betrokken bij zijn fanclub; de familie beschouwde Borsato soms als een soort vaderfiguur. De officier van justitie stelde dat binnen die omgeving een vrijere seksuele moraal leek te heersen, maar benadrukte dat een dergelijke sfeer nooit een vrijbrief kan zijn om een minderjarige aan te raken.
Verklaringen slachtoffer: frequentie en locaties
Volgens de verklaring van het vermeende slachtoffer vond het betasten naar eigen zeggen “regelmatig” plaats en op verschillende locaties. Zij noemde situaties thuis, bij haar in Almere, bij Borsato thuis, in kleedkamers en op reis in een tourbus. In de rechtbank liet ze het verhaal door een gemachtigde vertegenwoordigen; zij waszelf niet in de zaal aanwezig. Haar omschrijving van de handelingen en de frequentie vormen één van de pijlers van het bewijs volgens het OM.
De verdediging en nuance
Borsato en zijn verdediging ontkennen de beschuldigingen. Zijn advocaten betogen dat veel van de communicatie en het gedrag thuishoorden in de context van een langdurige, familiaire band en dat uitspraken en handelingen verschillend geïnterpreteerd kunnen worden. In de rechtszaal demonstreerde de zanger volgens verslaggeving hoe aanrakingen door verschillende mensen anders kunnen worden ervaren. Zijn stelling is dat er geen opzet of seksuele intentie was richting een minderjarige.
Rechtspsychologische en juridische complexiteit
Dergelijke zaken zijn juridisch en emotioneel complex. Een rechter moet niet alleen vaststellen wat feitelijk is gebeurd, maar ook of er opzettelijke, strafbare grensoverschrijdingen zijn gepleegd en hoe de beleving van het slachtoffer meeweegt in de bewijsvoering. Het OM wijst op de ernst van het vermeende misbruik en stelt dat de aard en frequentie van de handelingen bewijs genoeg vormen. De verdediging wijst op context en dubieuze interpretaties van bepaalde gedragingen en uitspraken.
Publieke impact en mediabelangstelling
De zaak rondom Borsato krijgt veel media-aandacht en leidt tot felle publieke reacties. Bij aankomst bij de rechtbank waren er veel journalisten en belangstellenden aanwezig; buiten de kamers ontstonden tumultueuze taferelen en emoties liepen hoog op. Voor Borsato zelf heeft de affaire al geleid tot een grote aantasting van zijn imago en carrière: opdrachten werden geannuleerd, programma’s stopgezet en steunbronnen droogden op. In de zitting zelf was de zanger zichtbaar emotioneel en hij sprak eerder over de verwoestende impact op zijn leven en werk.

Strafmaat: waarom vijf maanden?
Bij het bepalen van de geëiste straf hield de officier rekening met meerdere factoren: de aard van de feiten zoals door het OM gezien, de kwetsbaarheid van het slachtoffer, de vertrouwenspositie die de verdachte had en de omvangrijke mediabelangstelling. De officier noemde ook de langdurige voorbereiding en de maatschappelijke impact als verzwarende omstandigheden. Tegelijkertijd zijn er in het Nederlandse strafrecht criteria die bij de uiteindelijke strafoplegging door de rechter worden meegewogen, waaronder persoonlijke omstandigheden van de verdachte en eventuele eerdere veroordelingen (waarvan geen sprake lijkt te zijn).
Reacties uit de samenleving
De publieke discussie rondom de zaak is fel en gepolariseerd. Voorstanders van slachtofferrechten benadrukken het belang van het serieus nemen van meldingen en het doorzetten van onderzoeken, ook wanneer het om bekende personen gaat. Anderen wijzen op het belang van een zorgvuldige rechtsgang en benadrukken dat iedereen recht heeft op een eerlijk proces. Advocaten en gedragswetenschappers waarschuwen ervoor om tijdens de behandeling van zulke gevoelige zaken geen voorbarige conclusies te trekken.
Wat staat nog op de rol?
De zittingen rond deze zaak zullen nog enige tijd duren. Beide partijen bereiden zich voor op uitgebreide getuigenverhoren en het overleggen van (forensisch) bewijs. De rechter zal op basis van alle verklaringen, opnames en overige stukken een oordeel vellen over schuldvraag en, indien van toepassing, de opgelegde straf. Omdat de zaak publiekelijk gevoerd wordt en gevoelige thema’s raakt, wordt van alle kanten benadrukt dat de uiteindelijke beslissing zorgvuldig moet worden genomen.
Slotopmerking
De eis van vijf maanden onvoorwaardelijke celstraf markeert een belangrijk moment in een zaak die al lange tijd de publieke belangstelling trekt. Of de rechtbank het met het OM eens zal zijn, moet blijken uit het verdere proces en de bewijslast die nog wordt gewogen. Voor het vermeende slachtoffer, de verdachte en de betrokken families is het een ingrijpend hoofdstuk — en voor de samenleving een discussie over verantwoordelijkheid, macht en de grenzen van vertrouwen binnen intieme relaties.





