In Den Haag zorgt een chocoladetaart voor flinke discussie. Banketbakker Plasman, niet te verwarren met de bekende advocaat, verkoopt rond Sinterklaas al jaren een taart met het gezicht van Zwarte Piet. Dit seizoen leidde dat opnieuw tot ophef: lokale politici van onder meer DENK en GroenLinks spreken van racistische kenmerken en roepen de zaak ter verantwoording. De bakker benadrukt dat de taart al decennia op het menu staat en dat er geen achterliggende boodschap mee is bedoeld, maar heeft de taart ondertussen toch van de website gehaald.
Controverse rond taart
De bewuste taart is gemaakt van donkere chocolade, is rond en toont het gezicht van Zwarte Piet, met rode lippen en opvallende oorringen. Volgens de banketbakker wordt de taart, die 29,95 euro kost, al circa 25 jaar verkocht en is er sprake van een vertrouwd seizoensproduct dat door vaste klanten wordt besteld. Er zijn bovendien varianten: de taart is ook in het paars te krijgen en is in het verleden korte tijd in witte chocolade aangeboden. Die witte variant verdween weer uit het assortiment, omdat de vraag tegenviel.
Reacties uit de politiek
De reacties vanuit de Haagse politiek zijn uitgesproken. DENK-fractievoorzitter Adeel Mahmood noemt de taart een product met “racistische kenmerken die verwijzen naar het slavernijverleden”. GroenLinks-raadslid Hera Butt stelt dat zij hoopt dat de taart niet net zo onsmakelijk is “als de ideeën die het lijkt te vertegenwoordigen”. Ook de Haagse Stadspartij uit kritiek en vraagt zich af hoe het mogelijk is dat een dergelijke taart in Den Haag vrijelijk wordt verkocht.
De opmerkingen passen in een breder patroon: lokale fracties en activisten laten zich de laatste jaren vaker horen als bedrijven of instellingen Zwarte Piet-beeldtaal gebruiken. Dat leidt regelmatig tot publieke discussies, aanpassingen van producten of promoties, en soms tot het terugtrekken van items uit de verkoopkanalen.
Reactie van de bakker
Banketbakker Plasman benadrukt dat de taart al decennia zonder problemen wordt verkocht en dat er geen enkele intentie is om te provoceren of te kwetsen. Het product zou simpelweg bij het seizoensaanbod horen, vergelijkbaar met andere Sinterklaaslekkernijen. Tegelijkertijd lijkt de zaak geen zin te hebben in een escalerende discussie: de Zwarte Piet-taart is tijdelijk van de eigen website gehaald. Over eventuele verdere stappen of een definitief besluit is vooralsnog niets bekendgemaakt.
Achtergrond van het debat
De discussie rond Zwarte Piet speelt in Nederland al jaren en laait met regelmaat op in de aanloop naar het Sinterklaasfeest. Tegenstanders wijzen op de historische connotaties en de karikaturale elementen, zoals zwarte schmink, rode lippen en gouden oorringen, die volgens hen verwijzen naar een racistische beeldtraditie. Voorstanders zien het vooral als folklore en jeugdsentiment, en benadrukken dat de figuur in de loop der jaren is gemoderniseerd.
In veel gemeenten en bij nationale intochten is de klassieke Zwarte Piet de laatste jaren vervangen door varianten zoals de roetveegpiet. Bedrijven, scholen en verenigingen passen hun uitingen vaak aan om inclusiever te zijn en om discussies te vermijden. Tegelijkertijd blijft er een deel van het publiek dat vasthoudt aan traditionele Sinterklaasbeelden, wat het onderwerp iedere herfst opnieuw tot een gevoelig punt maakt.
Wat staat er op het spel
Voor een lokale ondernemer als Plasman is de kernvraag hoe je omgaat met een traditieproduct dat door een deel van de klanten wordt gewaardeerd, maar door een ander deel als kwetsend wordt ervaren. De keuze om de taart (voorlopig) van de site te halen, wijst op het belang van reputatie en rust in de winkel, zeker in een drukke feestperiode. Tegelijkertijd kan de discussie de vraag oproepen hoe lokale regelgeving, maatschappelijke normen en commerciële afwegingen elkaar beïnvloeden. In veel gevallen ontstaat er een pragmatische middenweg: geen expliciete promotie meer, aanpassingen in uiterlijk of presentatie, of verkoop op verzoek zonder uitgebreide publiciteit.
Mogelijke vervolgstappen
De politieke reacties kunnen leiden tot schriftelijke vragen of debat in de gemeenteraad, vooral over de vraag welke rol de gemeente heeft bij de normstelling rond Sinterklaasuitingen in de publieke ruimte. Juridisch is de ruimte voor ingrijpen beperkt zolang er geen sprake is van discriminatoire uitingen in de zin van de wet. In de praktijk ligt de nadruk vaak op maatschappelijke druk, dialoog en vrijwillige aanpassing door organisaties en ondernemers. Het is niet ongebruikelijk dat producten met gevoelige symboliek vervolgens uit de etalage verdwijnen of in gewijzigde vorm terugkeren.
Rol van communicatie
In dit soort kwesties speelt communicatie een grote rol. Voorstanders van aanpassing pleiten voor uitleg en context, terwijl tegenstanders van verandering nadruk leggen op traditie en intentie. Helderheid over het waarom van keuzes — in dit geval de historische achtergrond van Zwarte Piet versus het argument van een onschuldige lekkernij — kan polarisatie verminderen. Tegelijkertijd blijkt telkens dat beeldtaal krachtig is: het uiterlijk van een product of personage roept vaak meer emotie op dan tekst of toelichting.
Slot en vooruitblik
De chocoladetaart van Plasman is uitgegroeid tot meer dan een seizoenstaart: het is een symbool in een bredere, terugkerende discussie over traditie, representatie en inclusie. De bakker zegt al 25 jaar hetzelfde te doen; de samenleving is in die tijd veranderd. Politieke partijen in Den Haag hebben hun ongenoegen uitgesproken en zetten druk voor verandering. Voor nu is de taart van de website gehaald, maar het laatste woord is daar vermoedelijk niet mee gezegd.
Kortom: de vraag is niet alleen of de taart technisch gezien verkocht mag worden, maar vooral of het nog past bij de tijdgeest en de stad. Wordt het stille aanpassing, een principiële keuze, of een bredere dialoog met klanten en buurt? We volgen de ontwikkelingen. Wat vind jij: hoort zo’n taart in het Haagse straatbeeld, of is het tijd voor een alternatief? Laat je reactie achter op onze socials.
Bron: powned.tv
