Vanaf 1 januari betalen klanten van ING en ABN AMRO opnieuw meer voor hun betaalrekening. Het gaat om enkele dubbeltjes per maand, maar op jaarbasis kan dat oplopen, zeker in gezinnen met meerdere rekeningen. Voor veel Nederlanders voelt dit als de zoveelste kostenpost in een periode waarin energie, boodschappen en wonen al duurder zijn geworden.
Wat verandert er per 1 januari
De prijsaanpassing verschilt per bank en per pakket. ING verhoogt de maandkosten met 10 tot 30 cent, afhankelijk van het soort betaalrekening. ABN AMRO verhoogt in één klap met 60 cent per maand. Omgerekend betekent dat op jaarbasis tussen de 1,20 en 3,60 euro extra bij ING, en 7,20 euro bij ABN AMRO.
Voor huishoudens met meerdere rekeningen binnen één gezin, of voor mensen die naast een privérekening ook een zakelijke rekening hebben, tikt dat harder aan. De verhoging komt bovendien bovenop eerdere prijsstappen van de afgelopen jaren, wat de irritatie bij klanten zichtbaar vergroot.
Waarom banken de prijzen ophogen
Volgens de banken zijn de verhogingen onlosmakelijk verbonden met striktere Europese regels tegen financiële criminaliteit. Sinds de aanscherping van de anti-witwaswetgeving, in Nederland vastgelegd in de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) en op Europees niveau versterkt met de komst van AMLA, moeten banken hun toezicht aanzienlijk intensiveren. Dat betekent uitgebreidere klantonderzoeken, scherpere monitoring van transacties en veel meer rapportageverplichtingen.
Die inspanningen vragen om grote investeringen in technologie en extra personeel. Banken benadrukken dat de kosten daarvan fors zijn en niet meer volledig intern op te vangen. ABN AMRO spreekt van noodzakelijke investeringen in toezicht en veiligheid, terwijl ING stelt dat de prijsstap nodig is om “een veilig en duurzaam betalingsverkeer” te garanderen.
Wat betekent de anti-witwasdruk in de praktijk
De aangescherpte regels raken vrijwel elk onderdeel van het betalingsverkeer. In de praktijk gaat het om:
- Intensievere klantonderzoeken (ken-uw-klant-controles) bij nieuwe én bestaande klanten.
- Doorlopende monitoring van transacties, ook bij kleine bedragen, met automatische detectiesystemen.
- Verplicht melden en soms blokkeren van verdachte betalingen.
- Uitgebreide documentatie- en rapportageprocessen die periodiek worden herzien.
De implementatie en het onderhoud van dergelijke systemen kosten miljoenen per jaar. Nederlandse banken hebben de afgelopen jaren al honderden miljoenen gestoken in hun anti-witwasafdelingen. ING en ABN AMRO staan bovendien extra onder toezicht vanwege eerdere boetes voor tekortschietende controles, waardoor de druk om processen verder te verbeteren nog groter is.
Waarom juist nu
De timing van de nieuwe verhogingen valt op vanwege de aanhoudende druk op huishoudbudgetten. Veel consumenten ervaren het als ongevoelig dat banken uitgerekend nu opnieuw aan de prijs draaien. De sector houdt echter vol dat er weinig keuze is: de kosten voor naleving van de regels lopen op, personeel en technologie zijn duurder geworden, en het toezicht wordt strenger.
Daar komt bij dat het banklandschap sterk is gedigitaliseerd. Het aantal fysieke kantoren is gekrompen, steeds meer handelingen moeten klanten zelf online doen, en toch blijven de tarieven stijgen. Juist dat spanningsveld – minder loketdienstverlening, maar hogere kosten – voedt de onvrede.
Kritiek van klanten
Op sociale media klinkt stevige kritiek. Veel klanten vinden dat banken zelf moeten opdraaien voor de hogere lasten, zeker gezien de eerdere boetes en de winsten in andere delen van het bankbedrijf. Ook wijzen zij erop dat extra kosten steeds vaker worden uitgesplitst: contant geld opnemen of papieren overschrijvingen worden geregeld apart in rekening gebracht, wat vooral ouderen en minder digitaal vaardigen raakt.
Die groepen hebben vaak uitgebreide pakketten nodig met aanvullende diensten, terwijl het gevoel heerst dat de daadwerkelijke dienstverlening afneemt. Het resultaat is een groeiende kloof tussen wat klanten betalen en wat zij als tegenprestatie ervaren.
Rol van overheid en mogelijke verlichting
Het kabinet erkent dat de uitvoering van de Wwft zwaar drukt op banken, notarissen en andere poortwachters. Tegelijk blijft streng toezicht noodzakelijk om witwassen en terrorismefinanciering te bestrijden. Daarom wordt gekeken naar manieren om de administratieve lasten te beperken.
Een richting is een meer risicogestuurde aanpak: meer nadruk op klanten en transacties met een aantoonbaar risico, en minder op het blind controleren van alles en iedereen. Zolang dergelijke aanpassingen echter niet wettelijk zijn verankerd, blijft de lat voor banken hoog en blijven de kosten oplopen – met een deel van de rekening bij de consument.
Wat gaat dit jou kosten
De kerncijfers op een rij:
- ING: 10 tot 30 cent per maand extra (1,20 tot 3,60 euro per jaar).
- ABN AMRO: 60 cent per maand extra (7,20 euro per jaar).
Voor gezinnen met meerdere rekeningen kan dit per jaar snel in de tientallen euro’s lopen. Ondernemers met meerdere zakelijke rekeningen merken de aanpassing eveneens in hun vaste lasten.
Komen er meer verhogingen aan
Verschillende analisten verwachten dat tarieven rond betaalrekeningen de komende jaren verder kunnen stijgen. Redenen zijn de blijvende investeringen in digitalisering, beveiliging en toezicht, en het feit dat de marges op betaalpakketten relatief beperkt zijn. Een tweede trend is de verdere opsplitsing van diensten in losse kostenposten. Denk aan contant geld, papieren overboekingen of aanvullende verificaties. Daarmee dreigt een groeiende scheidslijn tussen klanten die volledig digitaal bankieren en klanten die vaker van fysieke of traditionele diensten gebruikmaken.
Conclusie
De nieuwe prijsstappen van ING en ABN AMRO zijn een optelsom van strengere wetgeving, hogere toezichtskosten en de voortdurende digitalisering van het betalingsverkeer. Voor consumenten is het effect concreet: enkele dubbeltjes per maand meer, die op jaarbasis toch voelbaar zijn – zeker bij meerdere rekeningen binnen één huishouden. Zolang de regeldruk niet afneemt en banken fors blijven investeren in systemen en personeel, lijkt verdere tariefdruk niet uitgesloten. Wat vind jij: horen deze kosten bij de bank, of zijn ze onterecht doorgeschoven naar de klant? Praat mee op onze Facebookpagina en deel jouw mening.
Bron: trendyvandaag.nl
