“Ik ben Linda, een naam die ik gebruik om mijn identiteit te beschermen. Vandaag deel ik een ervaring die elke ouder nachtmerries zou bezorgen: de schoolfoto’s van mijn zoon. Je verwacht een charmant aandenken, maar wat ik kreeg, was verre van dat. De juf had beter moeten kijken, is mijn stellige overtuiging.”
Het was een dag als elke andere schoolfotodag. Ik had mijn zoon zorgvuldig aangekleed, zijn haar netjes gekamd, en hem met een stralende glimlach naar school gestuurd. Toen ik hem die ochtend uitzwaaide, stelde ik me al voor hoe schattig hij eruit zou zien op de foto’s.
Mijn enthousiasme veranderde in verbijstering toen ik de foto’s zag. Mijn zoon stond erop met een verwilderde blik, zijn haar in de war alsof hij net wakker was geworden. Zijn kleren waren verkreukeld, en hij had een ongelukkige grimas op zijn gezicht. Ik kon mijn ogen niet geloven. Hoe kon dit gebeuren? Lees snel verder op de volgende pagina.
