Ik weet dat het niet geheel fair is om de juf de schuld te geven. Maar ik vraag me af: had ze niet even kunnen checken of alles in orde was voordat mijn zoon voor de camera stapte? Een simpele kam door zijn haar of een snelle rechttrekking van zijn shirt had een wereld van verschil gemaakt.
Toen ik mijn bezorgdheid uitte bij de school, kreeg ik een standaardreactie: “Volgend jaar beter.” Maar dat is niet het punt. Het gaat niet om perfectie, maar om de zorg en aandacht voor details die onze kinderen verdienen, vooral op momenten die bedoeld zijn om gekoesterd te worden.
Deze ervaring heeft me geleerd dat ik misschien meer betrokken moet zijn bij dergelijke momenten. Volgend jaar zal ik er zijn om te zorgen dat alles goed verloopt. Het gaat tenslotte om de herinneringen die we creëren en bewaren voor onze kinderen.
Ik deel dit verhaal niet om iemand de schuld te geven, maar om bewustzijn te creëren over de kleine dingen die een groot verschil kunnen maken in onze herinneringen. En voor de duidelijkheid, ‘Linda’ is een fictieve naam die ik heb gekozen om mijn privacy te beschermen.
