Je scrolt gedachteloos door Instagram. Tussen tropische stranden, gesponsorde content en gelikte filters verschijnt ineens een onverwachte post. Geen glamour, geen pose. Gewoon Roxeanne Hazes, in haar badkamer, in bikini. Een eerlijke spiegelselfie. Geen make-up, geen bewerking. Echt. Kwetsbaar. En sterk.
De foto grijpt je aandacht. Niet door perfectie, maar juist door de afwezigheid ervan. Roxeanne staat daar zoals ze is. Zonder opsmuk, zonder bescherming. En dat raakt. Of je nu fan van haar bent of niet, dit beeld laat je niet koud.
De reacties zijn verdeeld. Sommigen vinden het moedig, anderen te confronterend. Maar iedereen voelt: dit is anders. Het is geen standaard plaatje, geen zorgvuldig gecureerde content. Dit is iemand die zegt: kijk, zó ben ik. Neem het of laat het.
Wat Roxeanne laat zien is geen ijdelheid. Het is zelfvertrouwen in z’n puurste vorm. Niet gebaseerd op uiterlijk vertoon, maar op acceptatie. Ze heeft niks te verbergen, en dat maakt haar krachtig. Echt durven zijn is misschien wel het dapperste wat je kunt doen.
In een tijd waarin alles draait om likes en perfecte plaatjes, kiest zij voor iets anders. Voor echtheid. Dat is verfrissend. En leerzaam. Niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mannen. Want die worstelen net zo goed met verwachtingen.
Veel mannen zoeken bevestiging in uiterlijkheden: een snelle auto, een strak lichaam, een succesvolle carrière. Maar dat zijn maskers. Roxeanne laat zien dat echte kracht komt uit jezelf kunnen zijn. Zonder franje, zonder façade. Gewoon zoals je bent, met alles erop en eraan.
Zelfvertrouwen zit niet in wat je bezit of laat zien. Het zit in hoe je naar jezelf kijkt. In hoe je jezelf accepteert, inclusief je tekortkomingen. Roxeanne bewijst dat dat genoeg is. Meer dan genoeg zelfs.
Ook mannen voelen de druk om te presteren. We moeten succesvol, fit, sociaal en up-to-date zijn. De lat ligt hoog. Maar wie heeft bepaald dat we daaraan moeten voldoen? Wie zegt dat dat het enige pad naar geluk is?
De selfie van Roxeanne is een herinnering: je hoeft niet te voldoen aan het perfecte plaatje. Je mag afwijken. Je mag jezelf zijn. En ja, dat levert kritiek op. Dat hoort erbij. Maar het levert ook vrijheid op. Echte vrijheid.
Ze kreeg inderdaad negatieve reacties. Flauwe grappen, afkeurende blikken. Dat is wat er gebeurt als je buiten de lijntjes kleurt. Maar ze liet zich niet tegenhouden. En juist dat maakt haar zo inspirerend. Ze ging gewoon haar eigen weg.
Dat is een voorbeeld waar we iets aan hebben. Want ook als man kun je keuzes maken die niet bij de norm passen. Een andere carrière, een zachtere houding, meer kwetsbaarheid. En ja, dat is spannend. Maar het is ook echt.
Wanneer je laat zien wie je werkelijk bent, ontstaat er ruimte voor verbinding. Niet op basis van indruk maken, maar op basis van eerlijkheid. En dat is precies waar veel mensen naar verlangen: échte connectie, niet alleen maar oppervlakkigheid.
Roxeanne zegt eigenlijk: “Ik ben ook maar een mens.” En daarmee doorbreekt ze iets. De illusie van het perfecte plaatje. Ze laat zien dat succes en kwetsbaarheid samen kunnen bestaan. Dat je zichtbaar kunt zijn, ook zonder een masker.
Dat is de les: je hoeft niet te voldoen aan een standaard die niet bij je past. Je mag je rafelranden laten zien. Je mag twijfelen, zoeken, vallen en opstaan. Dat maakt je menselijk. Dat maakt je krachtig.
Roxeanne’s selfie is geen stunt. Het is een boodschap. Aan iedereen die zichzelf soms niet goed genoeg vindt. Jij mag er zijn. Gewoon zoals je bent. En misschien is dat wel de meest bevrijdende gedachte van allemaal.
Bron: Buzzviraal
