Wie dezer dagen op het vliegveld van Antalya in Turkije een snelle hap wil scoren, komt voor een onaangename verrassing te staan.
Een Big Mac-menu kost daar inmiddels ruim twintig euro – een bedrag dat menig reiziger doet fronsen. En dit fenomeen beperkt zich niet tot Turkije: absurde vliegveldprijzen zijn wereldwijd aan de orde van de dag.
Het contrast met de prijzen in de stad – waar je soms voor een derde van het bedrag kunt eten – is inmiddels groter dan ooit.
Dat eten op luchthavens duurder is, weten we al langer. Maar dat een standaard fastfoodmenu tegenwoordig twee keer zoveel kost als in een gemiddeld Nederlands filiaal, legt een diepgeworteld probleem bloot.
Hoge huurprijzen, beperkte concurrentie en torenhoge marges zorgen ervoor dat reizigers nauwelijks alternatieven hebben. Combineer dat met lokale economische problemen zoals in Turkije, waar de inflatie eind 2024 opliep tot bijna 49 procent, en het plaatje wordt steeds schrijnender.
Steeds meer toeristen uiten hun frustraties op sociale media. Video’s waarin men laat zien wat een maaltijd kost op het vliegveld gaan viraal en zorgen voor grote verontwaardiging.
Een Britse reiziger liet zien dat hij ruim 21 euro betaalde voor een Big Tasty-menu – de reacties lieten niet lang op zich wachten. Het internet ontplofte van ongeloof, woede en sarcasme. Deze transparantie via platforms als TikTok en Instagram draagt bij aan een groeiend bewustzijn.
Op vliegvelden voelen consumenten zich machteloos. De keuze is vaak beperkt, en dat geeft ketens als McDonald’s een bijna onaantastbare machtspositie. Sommige reizigers kiezen ervoor om helemaal niets meer te kopen op luchthavens.
Ze eten vooraf thuis of slaan onderweg nog snel wat snacks in. Maar dat is lang niet voor iedereen mogelijk, zeker niet als je te maken hebt met nachtvluchten of lange overstaptijden. De realiteit is dat velen alsnog toegewezen zijn aan de dure opties binnen de terminal.
Er wordt gefluisterd over mogelijke prijsafspraken tussen horeca-exploitanten op luchthavens. Door de minimale concurrentie kunnen ze prijzen hanteren die ver boven het gemiddelde liggen, zonder klanten te verliezen.
De principes van de vrije markt lijken in deze context totaal verdwenen. Voor toeristen voelt dit aan als een geregisseerde vorm van uitbuiting, waarbij comfort en gemak worden misbruikt voor winstmaximalisatie.
Wat de situatie extra schrijnend maakt, is de wetenschap dat een maaltijd buiten het vliegveld vaak veel goedkoper is. In Turkije betaal je in een lokaal restaurant of bij een straatkraampje vaak maar vijf tot zeven euro voor een complete maaltijd.
Het prijsverschil is dus niet alleen groot, maar ook moeilijk te verantwoorden. De luchthavenfuncties worden gebruikt als excuus om buitensporige tarieven te hanteren, ten koste van de consument.
De wereldwijde inflatie speelt hierin een belangrijke rol. Door stijgende kosten voor energie, lonen en grondstoffen, worden bedrijven gedwongen hun prijzen aan te passen.
Maar op luchthavens lijkt deze stijging disproportioneel. Fastfoodketens verhogen de prijzen niet geleidelijk, maar in grote sprongen, wetende dat de consument toch wel koopt. Een eerlijk alternatief is vaak simpelweg niet voorhanden.
De oplossing ligt deels bij de reiziger. Voorbereid op reis gaan door eigen eten mee te nemen, kan helpen. Zolang dit voldoet aan de regels van de douane, is een zelfgemaakt broodje of snack een goed alternatief.
Ook loont het om voor vertrek te checken of er betaalbare eetopties buiten de luchthaven zijn. Kleinere horecazaken binnen het vliegveld zijn soms ook goedkoper dan de bekende namen.
Toch is dit geen oplossing voor het onderliggende probleem. Hoge tarieven op luchthavens zijn een wereldwijd fenomeen. Van New York tot Dubai, van Londen tot Amsterdam – reizigers klagen massaal over onredelijke prijzen.
Het patroon is overal hetzelfde: weinig keuze leidt tot hoge prijzen. Zolang er geen regelgeving komt die deze praktijken inperkt, blijven exploitanten vrij spel houden.
De verantwoordelijkheid ligt dus niet alleen bij de consument, maar zeker ook bij luchthavens en overheden. Transparantie over prijsopbouw en het toelaten van meer concurrentie kunnen helpen de prijzen binnen de perken te houden.
Alleen zo kan de reiziger rekenen op eerlijke tarieven, ook in een omgeving waar gemak en snelheid centraal staan.
Uiteindelijk verdienen reizigers meer dan dure hamburgers en een gevoel van uitbuiting. Een snelle hap onderweg zou geen luxeproduct moeten zijn. Tijd dus voor verandering – en tot die er is, moeten toeristen alert blijven, slim plannen en hun portemonnee beschermen.
Ben jij ook weleens verbaasd geweest over wat je moest betalen voor een simpele snack op de luchthaven? Deel jouw verhaal op onze Facebookpagina en praat mee over dit wereldwijde probleem!
Bron: Metronieuws.nl
