Sinds Martijn Krabbé begin dit jaar bekendmaakte dat hij uitgezaaide longkanker heeft, is er veel steun vanuit het publiek. Hij blijft zichtbaar, geeft interviews en straalt een bijna laconieke kracht uit. Toch laat die houding ook vragen achter. Want hoe gaat hij er écht mee om?
Zijn jongere broer Jakob spreekt er openlijk over. In gesprek met Weekend zegt hij: “Ja, hij gaat maar door. Voor hem is die ziekte er eigenlijk gewoon niet. Voor de omgeving is dat prettig, maar ik maak me weleens zorgen over hem.”
De kracht en de keerzijde
Martijn staat bekend als iemand die de dingen graag luchtig houdt. Ook nu lijkt hij zijn ziekte te willen relativeren. Voor de mensen om hem heen is dat soms een zegen: hij sleept hen door de moeilijkste momenten. Maar Jakob benadrukt dat er ook een keerzijde is.
“Hij moet er zelf ook mee omgaan,” zegt hij. “Het is fijn dat hij er voor iedereen is, maar laat ons er ook voor hem zijn.” De jongere broer voelt dat Martijn zichzelf misschien tekortdoet door alles weg te lachen en sterk te blijven.
De band tussen de broers
Het leeftijdsverschil tussen Martijn en Jakob is groot: vijftien jaar. Voor Jakob voelde Martijn daardoor bijna als een tweede vader. “Hij is heel belangrijk voor mij,” zegt hij. “Ik keek altijd tegen hem op. Dat gevoel gaat nooit weg.”
Juist daarom is deze periode zo zwaar. Het idee dat die band door ziekte onder druk staat, raakt Jakob diep. Toch benadrukt hij dat de intensiteit van het contact alleen maar groter is geworden. “We doen meer samen, praten meer, en waarderen elk moment.”
Een positieve uitstraling
Ondanks alles blijft Martijn opvallend positief. Jakob noemt het “niet normaal” hoe zijn broer omgaat met de situatie. Waar veel mensen zich zouden terugtrekken of in somberheid zouden verzanden, kiest Martijn voor een houding vol levenslust en relativering.
“Dat is voor de omgeving heel fijn,” zegt Jakob. “Maar het blijft natuurlijk wel vreselijk. Ik denk niet dat ik dat zo zou kunnen. Het is heel bijzonder hoe hij dit doet, maar ik zou er zelf heel anders bij zitten.”
Leven met Deborah
Martijn probeert samen met zijn vrouw Deborah nog zoveel mogelijk wensen te vervullen. Ze genieten bewust van de tijd die ze nog hebben, maken plannen en grijpen elke kans om herinneringen te creëren. Voor Deborah is het dubbel: hoop koesteren en tegelijk weten dat de tijd beperkt is.
Jakob ziet dat van dichtbij. “We hopen dat het nog even duurt, dat we nog tijd hebben. Het is mijn grote broer, dat blijft voor altijd een band.” Voor hem gaat het nu vooral om er te zijn, samen dingen te doen en niets voor lief te nemen.
Een familie die steun biedt
De Krabbé-familie is hecht en staat bekend om hun onderlinge steun. Niet alleen Jakob, maar ook andere familieleden proberen Martijn zoveel mogelijk bij te staan. Elke ontmoeting en elk gesprek telt zwaarder dan ooit tevoren.
De ziekte maakt duidelijk hoe belangrijk familiebanden zijn. Jakob noemt het “intens” hoe de ziekte hun contact heeft verdiept. Er zijn meer gesprekken, meer kleine momenten die waarde krijgen, en een constant besef dat de tijd kostbaar is.
Impact op publiek en collega’s
Martijn is niet alleen een geliefde broer en vader, maar ook een bekende presentator. Hij presenteerde jarenlang programma’s als Idols, The Voice of Holland en Kopen Zonder Kijken. Voor veel kijkers voelt hij als een vertrouwd gezicht in de huiskamer.
Het nieuws van zijn ziekte kwam daarom hard binnen bij een groot publiek. Collega’s uit de media spraken hun steun uit, fans stuurden massaal berichten, en op sociale media werden duizenden woorden van troost gedeeld. Zijn openheid maakte het mogelijk dat mensen zich verbonden voelden.
Jakob’s zorgen en hoop
Toch blijft Jakob eerlijk over zijn zorgen. Hij bewondert de kracht van zijn broer, maar maakt zich tegelijk zorgen over hoe Martijn zelf de last draagt. “Het is prachtig hoe positief hij blijft, maar soms denk ik: laat ons er ook voor jou zijn.”
Die dubbelheid maakt hun band intenser. Jakob probeert de balans te vinden tussen steun geven en zelf steun ontvangen. “Je hebt geen keuze,” zegt hij. “Je moet roeien met de riemen die je hebt. Maar we pakken elk moment dat we samen kunnen.”
Een voorbeeld in omgaan met ziekte
Voor veel mensen is Martijn een voorbeeld in hoe je met een terminale ziekte kunt omgaan. Zijn positieve houding en humor geven anderen kracht, ook al is dat niet de enige manier. Jakob benadrukt dat het ook bijzonder is hoe verschillend mensen hiermee omgaan.
Zijn verhaal maakt duidelijk dat er geen “juiste” manier bestaat. Waar Martijn kracht haalt uit positiviteit en relativering, ervaart Jakob juist zorgen en kwetsbaarheid. Samen vormen ze een voorbeeld van hoe familie elkaar kan dragen, ook met verschillende perspectieven.
Een toekomst vol onzekerheid
Niemand weet hoe lang Martijn nog heeft. Artsen kunnen prognoses geven, maar elk lichaam en elk ziekteproces verloopt anders. Voor de familie is dat onzeker en zwaar. Toch koesteren ze hoop en grijpen ze elke dag die nog gegeven wordt.
Jakob zegt: “We gaan zeker nog voor een lange tijd samen. Pakken wat je pakken kan, toch?” Het klinkt simpel, maar in die woorden ligt de essentie: niet vooruitlopen op wat komt, maar intens leven in het moment dat er nu is.
En jij? Hoe kijk jij naar de manier waarop Martijn met zijn ziekte omgaat? Vind je zijn positiviteit inspirerend, of herken je meer in de zorgen die Jakob uit? Deel je gedachten op onze Facebookpagina en praat mee.
