Het raadsel wordt bijna onthuld
Tijdens het inchecken herkende de medewerker de naam en zocht de medewerker snel iets op in het systeem en kon hun inderdaad een adres geven. Op dat moment had hij nog meer informatie voor hen. Hij kon hen ook vertellen dat ze de doos mochten openen wanneer ze op het adres aankwamen. Ze werden beide erg enthousiast dat het moment bijna daar was, waar ze al zo lang naar uit keken. Ze besloten meteen op pad te gaan naar de gekregen locatie, zonder te weten waar ze terecht zouden komen. Ze wisten dat ze niet van hun huwelijksreis konden genieten met dit mysterie nog boven hun hoofd. Ze namen niet eens de tijd om het adres op te zoeken en sprongen meteen in een taxi.
Aangekomen op de plek
Ze sprongen in de taxi en waren enthousiast, maar ook een beetje bang waar ze zouden eindigen. Na ongeveer 25 minuten rijden, vertelde de chauffeur hen dat ze waren aangekomen. Toen Stacy uit de auto stapte schrok ze toen ze zag waar ze waren afgezet. Maar eigenlijk wist ze meteen waarom ze daar waren. De chauffeur had hen naar een kerkhof gebracht. Stacy had meteen het vermoeden dat dit de laatste rustplaats van oma Iris zou moeten zijn. De familie had al die jaren geen idee waar ze was geweest. Ook het ziekenhuis personeel die hen had ingelicht over haar overlijden mocht niet vertellen waar ze al die tijd gewoond had. Waarom zouden ze anders hierheen gebracht zijn?
De uiteindelijke verassing
Ze wisten dat ze op zoek moesten gaan naar de laatste rustplaats van Iris. Ze besloten het kleine kerkhof af te struinen op zoek naar de naam van oma. Na een paar minuten riep Thomas Stacy vanaf de andere kant van het erf. Hij had oma Iris gevonden. Maar het was niet wat ze verwacht hadden te zien.. Haar naam stond geschreven onder een kleine urn die in een van de mooiere vitrines op het kerkhof was geplaatst. Alles stond helemaal vol, behalve de plaats direct naast Iris haar urn. Maar er stond wel een naam onder de open plek. Stacy schrok toen ze de naam zag en kon niet geloven dat dit haar overkwam.
Het huwelijksgeschenk
Ze had dit nooit zien aankomen, maar de naam die stond geschreven naast de urn van haar oma Iris was de naam van haar grootvader en Iris haar overleden echtgenoot! Er kwamen zoveel vragen in haar hoofd op, maar ineens wist ze wat haar te wachten stond. Ze pakte op dat moment het huwelijksgeschenk uit Thomas’ handen. “Dit kan toch niet waar zijn?” Ze opende het cadeau meteen en tot Thomas zijn schrik kwam er nog een urn uit de doos. Dezelfde waar Iris haar as in had verzameld! Dit was natuurlijk de urn die Iris al die tijd bij zich had gedragen, haar hele leven sinds zijn overlijden. Hij was heel strak ingepakt, dus het duurde even voor hij helemaal uitgepakt was, maar toen het gelukt was, zette Stacy hem op de lege plek naast oma Iris.
Zoveel vragen
Na het hele gebeuren had het stel natuurlijk heel veel vragen. Waarom moesten ze de urn meenemen? Waarom wilde Iris hier begraven worden? Waarom mocht niemand het weten? En nog veel meer vragen waar ze waarschijnlijk nooit een antwoord op zouden krijgen. Ze besloten om haar moeder op te bellen om alles te vertellen en in de hoop antwoorden te krijgen. De moeder van Stacy was niet eens verbaasd dat haar moeder deze actie had uitgevoerd, zo was Iris nou eenmaal. Ze besloot na het telefoontje om zelf ook meteen een ticket te kopen en af te reizen naar de Malediven om haar laatste eer te bewijzen aan haar overleden moeder. Het bruidspaar besloot nog te genieten van hun huwelijksreis, want ze waren hier natuurlijk niet zomaar. Maar er ging die vakantie geen dag voorbij dat ze niet aan oma Iris dachten of over haar spraken. Het was uiteindelijk toch een heel bijzonder huwelijkscadeau die nooit vergeten zou worden.