In Nederland groeit het aantal mensen dat afhankelijk is van bijstand. Hoewel de regeling bedoeld is om mensen in financiële nood te ondersteunen, roept het steeds vaker vragen op.
Is het terecht dat je een uitkering ontvangt zonder iets terug te doen voor de samenleving? Bram, een 27-jarige professional, vindt van niet. Volgens hem zou vrijwilligerswerk een verplichte tegenprestatie moeten zijn voor wie bijstand ontvangt. “De samenleving helpt jou, dus het is niet meer dan logisch dat je iets terugdoet,” stelt hij.
Volgens Bram biedt vrijwilligerswerk niet alleen voordelen voor de gemeenschap, maar ook voor de bijstandsgerechtigden zelf. “Het geeft structuur, voorkomt eenzaamheid en helpt mensen nieuwe vaardigheden te ontwikkelen,” legt hij uit.
Hij wijst op sectoren zoals de zorg en het onderwijs, waar vrijwilligers hard nodig zijn. Bram ziet dit als een kans voor bijstandsgerechtigden om niet alleen anderen te helpen, maar ook waardevolle werkervaring op te doen. Hij gelooft dat dit hun kansen op een betaalde baan vergroot en hen helpt om weer actief deel te nemen aan de samenleving.
Toch roept zijn standpunt veel discussie op. Tegenstanders stellen dat het onredelijk is om bijstandsgerechtigden te verplichten vrijwilligerswerk te doen. Ze wijzen erop dat veel mensen in de bijstand al kampen met psychische problemen, financiële stress of een gebrek aan toekomstperspectief.
“Iemand die worstelt, nog meer verplichtingen opleggen, kan als een straf voelen,” zegt een criticus. Maar Bram ziet het anders. “Vrijwilligerswerk is geen straf, het is een kans. Het helpt mensen weer betekenis te vinden en biedt sociale verbinding. Zelfs een paar uur per week kan al een groot verschil maken.”
Een andere zorg is dat verplicht vrijwilligerswerk ten koste zou kunnen gaan van betaalde banen. Bram denkt daar anders over. Hij benadrukt dat er voldoende taken zijn in sectoren zoals groenvoorziening en onderwijs die anders niet worden uitgevoerd. “Vrijwilligerswerk vult gaten op waar geen budget voor is, het vervangt geen banen,” stelt hij. Bovendien ziet hij het niet als dwang, maar als een opstap naar meer zelfstandigheid.
De discussie blijft gevoelig. Waar de één verplichte tegenprestaties ziet als dwangarbeid, beschouwt de ander het als een kans. Bram blijft bij zijn standpunt: “Samen zorgen we ervoor dat niemand er alleen voor staat. Bijstand ontvangen betekent ook iets teruggeven.”
Bron & beeld: Nieuwspauze.nl
