Gerard Joling spaart zijn woorden niet voor Frans Timmermans. In de ochtendshow van Radio 538 reageerde de zanger en tv-persoonlijkheid fel op het nieuws dat de leider van GroenLinks-PvdA opstapt na een gevoelige nederlaag. Joling noemt Timmermans autoritair en zelfingenomen, en zegt opgelucht te zijn dat hij het politieke toneel verlaat. Tegelijkertijd steekt hij juist wél een pluim op voor D66-leider Rob Jetten, die volgens hem een uitstekend visitekaartje is en zelfs een geschikte kandidaat voor het premierschap.
Radiogesprek bij 538
De opmerkingen van Joling vielen in de show van presentator Tim Klijn op Radio 538. Joling vertelde dat hij zich herhaaldelijk heeft geërgerd aan Timmermans’ uitspraken en opstelling. Hij typeerde de politicus onder meer als autoritair en ‘met zichzelf ingenomen’, en zei blij te zijn dat hij nu vertrekt. In dezelfde adem sneerde hij dat Timmermans zich “een tijdje heel ver in de grotten” mag terugtrekken, een formulering die de toon van zijn irritatie goed weergaf.
Presentator Tim Klijn hield het beknopt: “Nou, het is niet mijn man.” Sidekick Niels van Baarlen zei te begrijpen welk gevoel Timmermans bij mensen oproept, en nieuwslezeres Florien van der Meulen wees erop dat Timmermans bij zijn entree in Den Haag de lat hoog legde: “Ik ga het even helemaal maken.” Volgens de nieuwslezeres was dat al een risico, omdat hoge verwachtingen kunnen botsen met de weerbarstige politieke werkelijkheid.
Op de vraag of de verkiezingsscore van GroenLinks-PvdA niet toch het nodige gewicht heeft, verwees Klijn naar het aantal zetels dat Timmermans bij elkaar kreeg. Joling wuifde dat weg: “Nou, hij heeft er geen donder aan.” Daarmee onderstreepte hij dat de uitslag volgens hem niet leidde tot de gehoopte macht of richting.
Kritiek op stijl en uitstraling
Joling richtte zijn pijlen vooral op de manier waarop Timmermans de politieke strijd voerde. Het ging hem niet alleen om de inhoud, maar ook om de toon en houding: volgens de artiest was de uitstraling “naar” en het verhaal te “extreem links”. Vooral de ambitie om minister-president te worden zat hem dwars. “Sommige dingen lukken gewoon niet in je leven,” zei hij, met de suggestie dat hoogmoed in de politiek vaak wordt afgestraft.
Dat sentiment sluit aan bij bredere discussies die in de afgelopen periode speelden. Timmermans, 64, keerde terug uit Brussel – waar hij jarenlang Eurocommissaris was – om in Den Haag de linkse samenwerking te leiden. De inzet was groot, de verwachtingen ook. Dat maakt de huidige neergang des te pregnanter. Zijn vertrek als partijleider, na een tegenvallende uitslag, is dan ook een politiek kantelpunt dat de koers van GroenLinks-PvdA opnieuw openlegt.
Jetten als mogelijk boegbeeld
Tegenover zijn kritiek op Timmermans zet Joling een opvallend positief oordeel over Rob Jetten. De D66-voorman noemt hij een “zeer nette jongen”: welbespraakt, voorkomend en zorgvuldig in zijn optreden. Dat Jetten bovendien een liefhebber is van het Eurovisie Songfestival, kan bij Joling op warme waardering rekenen. Volgens de zanger is Jetten de afgelopen maanden bovendien een van de meest zichtbare politici op televisie geweest, en zou die zichtbaarheid zich nu mogen uitbetalen.
Joling ziet in Jetten ook een belangrijke representatieve waarde. De mogelijkheid dat Nederland een openlijk homoseksuele premier krijgt, noemt hij “voor de hele homoscene heel goed”. Het zou volgens hem een krachtig signaal zijn dat professionaliteit, beleid en representatie samen kunnen gaan. Tegelijk benadrukt hij dat hij het niet in alles met Jetten eens is; de waardering betreft vooral stijl, profilering en betrouwbaarheid in optreden.
Eigen stemkeuze blijft geheim
Op politiek persoonlijk terrein gunde Joling de luisteraar een glimp, maar niet meer dan dat. Waar hij eerder op Geert Wilders stemde, is zijn keuze deze keer veranderd, zo vertelde hij. Welke partij of lijsttrekker zijn steun kreeg, wil hij niet prijsgeven. Daarmee blijft het gissen hoe zijn uitlatingen zich precies vertalen in een stemgedrag dat past bij zijn waardering voor Jetten en zijn afkeer van Timmermans.
Een debat over toon en leiderschap
De interventie van Joling raakt aan een bredere discussie: wat weegt zwaarder, inhoud of uitstraling? Zijn woorden zal niet iedereen waarderen – termen als “nare uitstraling” en “griezel” zijn hard en zullen door aanhangers van Timmermans als onnodig denigrerend worden ervaren. Aan de andere kant is Joling niet de eerste die wijst op de kwetsbaarheid van politiek leiderschap wanneer ambitie en werkelijkheid uiteenlopen. Het verwijt van hooghartigheid duikt vaker op in perioden waarin partijen hun doelen niet verzilveren.
Het vertrek van Timmermans dwingt GroenLinks-PvdA tot keuzes. Wie volgt hem op, en welke koers past bij de tijdgeest? Kiest de partij voor een profilering die nadrukkelijker midden zoekt, of juist voor een heldere ideologische lijn? Zulke vragen zullen de komende weken en maanden het interne debat bepalen, los van de emoties die een spraakmakende mediapersoonlijkheid als Joling bij het publiek weet los te maken.
Politieke context en gevolgen
Voor de linkse samenwerking is dit een moment van bezinning. Timmermans werd binnen de fusie van GroenLinks en PvdA een gezicht van ervaring en Europese statuur. Dat leverde zichtbaarheid en een duidelijke kandidaat-premier op, maar nu hij opstapt, valt die centrale rol weg. Mogelijke opvolgers zullen moeten laten zien hoe zij de balans vinden tussen ambitie en haalbaarheid, en hoe zij kiezers opnieuw weten te enthousiasmeren.
Voor D66 en Rob Jetten opent de discussie juist ruimte. Als Jetten er in slaagt het midden te verenigen en het vertrouwen te vergroten, kan zijn voortdurende zichtbaarheid zich vertalen in meer politieke invloed. Dat scenario staat of valt met dossiers die kiezers direct raken, van koopkracht en wonen tot klimaat en bestuur. Jetten zal daarbij niet alleen op stijl beoordeeld worden, maar vooral op resultaten en verbindend vermogen.
Slot en vooruitblik
De scherpe kritiek van Gerard Joling tekent de gespannen verhoudingen in politiek en media. Zijn lof voor Rob Jetten en afkeer van Frans Timmermans brengen twee stijlen van leiderschap in beeld: de ingetogen, technocratische benadering versus de ervaren, maar omstreden profilering. Nu Timmermans het veld ruimt, ligt de weg open voor nieuwe gezichten en nieuwe accenten bij GroenLinks-PvdA. Intussen blijft de vraag welke toon en koers kiezers het meest aanspreken.
De komende periode zal blijken wie het verhaal het best weet te vertellen, én wie het waar kan maken. Wat vindt u: gaan we Frans Timmermans missen, of is het vooral tijd voor een nieuwe generatie? Laat uw mening horen via onze sociale kanalen; we lezen graag mee en gaan erover in gesprek.
Bron: mediacourant.nl
