Sommige mensen sluipen per ongeluk een kamer binnen. Anderen? Die lopen alsof ze de baas zijn. Froukje de Both hoort duidelijk bij die laatste categorie. Charmant, spontaan en met een vleugje gezonde brutaliteit – het soort vrouw dat zelfs van een ‘oeps-momentje’ een show weet te maken.
Achter de schermen van een tv-opname hangt meestal die typische mix van stress en routine. Make-upspullen verspreid over de tafel, stylisten die rondrennen, mensen die zichzelf nog snel even in de spiegel checken. Alles draait om schema’s, draaiboeken en de klok.
Tot Froukje binnenkwam.
De deur zwaaide open, zonder kloppen, zonder twijfel. Alsof het haar eigen woonkamer was. Geen gespannen gezicht, geen nerveus lachje. Gewoon rechtop, ogen vol zelfvertrouwen en die kenmerkende Froukje-uitstraling. Je hoorde bijna het geluid van een film-intro op de achtergrond.
De kamer valt stil
De kamer bevroor. Niet van schrik, meer van verbazing. Iemand liet een poederkwast uit z’n hand vallen – zacht getik op de grond. Verder? Doodse stilte. Alle ogen op haar. Even leek het alsof het hele make-upteam vergeten was adem te halen.
“Zit ik hier goed, of crash ik toevallig iemand anders z’n glam-moment?” vroeg ze, met een halve grijns die je onmogelijk kon negeren.
Dat was het breekpunt. Binnen twee tellen sloeg de spanning om in gegrinnik, opgeluchte zuchten en her en der een hoofd dat weer richting de spiegel draaide. Froukje had het ijs gebroken nog vóór iemand überhaupt wist dat er ijs was.
Een verhaal en een lippenstift
Ze schoof een stoel naar achteren, plofte neer alsof ze al uren deel uitmaakte van de crew en haalde met dezelfde vanzelfsprekendheid haar lippenstift uit haar tas. Ondertussen vertelde ze een verhaal over haar hond, die tijdens het uitlaten iets te enthousiast achter een egel aan ging. Met bijpassende handgebaren, mimiek en het soort details waardoor zelfs de meest vermoeide visagiste haar foundationborstel even liet rusten.
Binnen vijf minuten had ze iedereen aan het lachen. De sfeer sloeg om van ‘productiemodus’ naar ‘huiskamer met sterke verhalen’. En precies dat is wat Froukje zo typisch Froukje maakt.
Foutje? Of gewoon perfect getimed?
Waar de meesten zich zouden verontschuldigen, ongemakkelijk achteruit zouden stappen of rood zouden worden, pakt zij het moment. Geen gene, geen twijfel. Gewoon het lef om te doen alsof alles precies zo gepland was. Alsof het háár kleedkamer was. Alsof iedereen simpelweg vergeten was haar te verwachten.
Technisch gezien? Ja, een vergissing. Verkeerde deur, verkeerde ruimte. Maar niemand die dat na dertig seconden nog opviel. En niemand die haar nog weg wilde sturen.
Sommige mensen wachten tot ze worden aangekondigd. Froukje? Die loopt gewoon binnen. Op haar eigen moment. Op haar eigen manier. En eerlijk is eerlijk: iedereen is daar stiekem wel blij mee. Bekijk de beelden hieronder:
