Gerard Cox, inmiddels 85 jaar oud, heeft bekendgemaakt dat hij ongeneeslijk ziek is. Bij de Rotterdamse zanger en acteur is uitgezaaide slokdarmkanker vastgesteld. De diagnose kwam hard aan, maar Cox blijft opvallend nuchter.
Hij voelt weinig voor zware behandelingen. Chemokuren, operaties en langdurige ziekenhuisopnames ziet hij niet zitten. In zijn eigen woorden: hij wil de laatste maanden van zijn leven niet lijdend, maar bewust en vrij doormaken.
Een onverwachte diagnose
Eind juli voelde hij zich plotseling beroerd. Slap, futloos en zonder eetlust. Binnen korte tijd viel hij tien kilo af. Onderzoek in het ziekenhuis bracht duidelijkheid: slokdarmkanker, met uitzaaiingen naar onder andere de lever.
Hoewel de diagnose zwaar is, blijft Cox opmerkelijk strijdvaardig. Hij koos voor bestraling om het slikken te vergemakkelijken en bloedingen te verminderen. Zijn hoop ligt nu bij enige stabiliteit, zodat hij nog tijd in rust kan doorbrengen.
Geen zin in het medische circus
In interviews vertelt hij openhartig dat hij geen zin heeft in wat hij zelf een “medisch circus” noemt. Chemokuren ziet hij als een martelgang die hem vooral beroofd van de kwaliteit van zijn laatste maanden.
Ook zware operaties sluit hij resoluut uit. Hij wil niet eindigen met onzekerheid en pijn. Zijn keuze is helder: liever korter leven met eigen regie, dan langer maar gebonden aan ziekenhuisbedden en bijwerkingen.
De kracht van nuchterheid
Die houding typeert Cox. Al zijn hele carrière stond hij bekend om zijn scherpe tong, nuchtere humor en relativeringsvermogen. Zelfs nu de dood nadert, blijft hij trouw aan die levenshouding. Het maakt zijn boodschap des te krachtiger.
Veel fans reageren geschokt, maar ook bewonderend. Zijn openheid, eerlijkheid en het ontbreken van drama zorgen voor respect. In een tijd waarin ziekte vaak wordt weggestopt, laat Cox zien dat eerlijkheid bevrijdend kan werken.
Van cabaret naar muziek
Cox begon zijn carrière in de jaren zestig. Hij was actief in het cabaret en maakte deel uit van verschillende gezelschappen. Zijn gevoel voor humor en timing viel al snel op in de Nederlandse theaterwereld.
Naast cabaret koos hij ook voor de muziek. Hij schreef en zong zelf liedjes die vaak een ironische of melancholische ondertoon hadden. Zijn herkenbare stem en teksten gaven hem een eigen plek in de Nederlandse muziek.
Grote doorbraak als zanger
In 1973 scoorde hij een enorme hit met ’t Is weer voorbij die mooie zomer. Het nummer werd een klassieker en bezorgde Cox landelijke bekendheid. Tot op de dag van vandaag wordt het liedje veel gedraaid.
Het succes maakte hem populair bij een breed publiek. Zijn nuchtere Rotterdamse uitstraling maakte hem toegankelijk en herkenbaar. Hij zong liedjes die vaak dichtbij de mensen stonden, met teksten die eenvoudig maar toch veelzeggend waren.
Toneel en televisie
Naast zijn muzikale werk stond hij vaak op toneel. Hij speelde in uiteenlopende producties en liet zien dat hij meer was dan alleen een zanger. Zijn komische en serieuze rollen bewezen zijn veelzijdigheid als artiest.
Op televisie werd hij al snel een bekende verschijning. Vooral in de jaren tachtig en negentig bouwde hij een reputatie op als acteur en regisseur. Zijn producties stonden bekend om humor, herkenbaarheid en een vleugje maatschappijkritiek.
Toen was geluk heel gewoon
Zijn absolute televisietriomf kwam met de comedyserie Toen was geluk heel gewoon. Daarin speelde Cox de rol van Jaap Kooiman, een doorsnee Rotterdammer in de jaren vijftig en zestig. De serie werd jarenlang een kijkcijferhit.
Samen met Joke Bruijs en Sjoerd Pleijsier groeide de show uit tot een icoon van de Nederlandse televisie. De herkenbare situaties, dialogen en humor raakten miljoenen kijkers en maakten Cox definitief een household name.
Een leven lang met Joke Bruijs
Privé speelde Joke Bruijs een grote rol in zijn leven. Hun relatie kende meerdere fases, van huwelijk tot vriendschap. Ondanks scheiding en nieuwe relaties bleven ze altijd verbonden. Hun band was uniek en standvastig.
Ook professioneel werkten ze vaak samen. Hun chemie op het toneel en televisie was zichtbaar en geliefd. Ze vulden elkaar aan, met Cox als de nuchtere tegenhanger en Bruijs als de energieke en warme aanwezigheid.
Rotterdamse wortels
Wat Cox altijd bijzonder maakte, is zijn verbondenheid met Rotterdam. Geboren en getogen in de havenstad bleef hij die identiteit koesteren. Zijn accent, humor en nuchterheid zijn onlosmakelijk verbonden met de Maasstad.
Rotterdam speelde vaak een rol in zijn werk. Hij bezong de stad, refereerde eraan in interviews en gebruikte haar mentaliteit als bron van inspiratie. Voor veel Rotterdammers is Cox een culturele ambassadeur.
Liedjes vol herkenbaarheid
Zijn muziek bevat vaak een mengeling van melancholie en humor. Liedjes als Instant geluk en De voetbalmatch tonen zijn talent voor observatie en relativering. Hij zong over gewone mensen, kleine drama’s en grote emoties.
Juist die herkenbaarheid maakte hem geliefd. Hij bracht het leven zoals het is: soms grappig, soms pijnlijk, maar altijd echt. Zijn liedjes werden daarom niet alleen hits, maar ook tijdsdocumenten van hun generatie.
Humor als wapen
Humor gebruikte Cox altijd als wapen tegen zwaarte. Zelfs nu hij ongeneeslijk ziek is, relativeert hij. Hij zegt liever te genieten van een glas wijn dan eindeloos ziekenhuisbezoeken te doorstaan. Die instelling spreekt velen aan.
Zijn humor werkte vaak ontwapenend. Waar anderen spanning voelden, brak Cox het ijs met een grap. Het maakte hem geliefd bij collega’s en zorgde ervoor dat hij nooit te zwaar of belerend overkwam.
Een culturele alleskunner
Naast muziek, toneel en televisie schreef Cox ook scripts en teksten. Hij regisseerde producties en werkte samen met talloze artiesten. Zijn veelzijdigheid maakte hem tot een culturele alleskunner binnen de Nederlandse entertainmentwereld.
Weinig artiesten in Nederland hebben zo’n breed palet aan activiteiten uitgevoerd. Van cabaret tot hitparade, van sitcom tot theaterregie: Cox bewees keer op keer dat zijn talent veelzijdig en duurzaam was.
Erkenning en prijzen
Gedurende zijn carrière ontving Cox verschillende prijzen en onderscheidingen. Zijn bijdrage aan de Nederlandse cultuur werd breed erkend. Voor velen is hij een levende legende, iemand die generaties heeft vermaakt en geraakt.
Ondanks die erkenning bleef hij bescheiden. Hij sprak zelden in grootse termen over zijn werk en bleef liever gewoon Gerard uit Rotterdam. Juist dat maakte hem zo geliefd bij publiek en collega’s.
Laatste fase van zijn leven
Nu de ziekte hem dwingt tot stilstand, kijkt Cox terug op een rijk gevuld leven. Hij zegt zelf geen spijt te hebben. Hij heeft geleefd, gewerkt, gelachen en vooral genoten van wat hij deed.
De komende maanden wil hij vooral doorbrengen in rust. Zonder medische circus, zonder zware behandelingen. Met zijn dierbaren om zich heen, hopend dat de bestraling voldoende verlichting biedt voor de laatste fase.
Een blijvend nalatenschap
Wat er ook gebeurt, zijn nalatenschap is stevig verankerd in de Nederlandse cultuur. Zijn liedjes blijven draaien, zijn televisiewerk blijft herinnerd en zijn humor zal nog vaak worden aangehaald. Gerard Cox blijft een icoon.
Voor fans en collega’s is dit nieuws zwaar. Toch overheerst dankbaarheid: voor zijn werk, zijn eerlijkheid en zijn vermogen om zelfs in de donkerste tijden licht te brengen. Zijn verhaal blijft voortleven.
