Stress is gratis, maar de manier waarop je ermee omgaat? Die kan een flinke impact hebben op je dagelijks leven. Voor Jamilla, een alleenstaande moeder van twee kinderen, is stress een constante metgezel.
Terwijl de voedselbank haar helpt met basisbenodigdheden, blijft er een knagende gedachte: waarom worden sigaretten niet in het pakket opgenomen? “Een sigaret helpt me om mijn zorgen even te vergeten,” zegt ze. Voor de een is het meditatie, voor de ander een Marlboro Light.
Jamilla’s leven nam een drastische wending toen gezondheidsproblemen haar dwongen om te stoppen met werken. Haar uitkering en toeslagen dekken net de vaste lasten, maar de rest is een dagelijkse strijd. De voedselbank zorgt ervoor dat haar gezin eten heeft, maar stress blijft een schaduw die haar overal volgt.
Voor haar zijn sigaretten geen luxe, maar een manier om even te ontsnappen aan de harde realiteit. Klinkt dat tegenstrijdig? Misschien. Maar soms verkiest ze die rookpauze boven een extra snack. “Je kunt mensen niet alles afnemen,” zegt ze nuchter. Want laten we eerlijk zijn, iedereen heeft wel een guilty pleasure die ze niet willen missen.
Wat hoort er eigenlijk in een voedselpakket? Moet een voedselbank zich beperken tot brood, rijst en blikken bonen, of is er ook ruimte voor persoonlijke behoeften die niet in de schijf van vijf passen? Volgens Jamilla zou dat laatste het geval moeten zijn. “Het klinkt misschien gek, maar roken helpt me omgaan met de dagelijkse stress van armoede,” legt ze uit.
Critici zullen direct wijzen op de gezondheidsrisico’s van roken. Terecht, want iedereen weet dat sigaretten slecht zijn. Maar Jamilla benadrukt dat het haar om iets groters gaat: waardigheid. Wanneer je in armoede leeft, zijn je keuzes beperkt. Het kunnen maken van een kleine, persoonlijke keuze kan juist een groot verschil maken.
Dit brengt ons bij een breder debat: hoe moeten we als samenleving omgaan met mensen die in armoede leven? Moeten we ons enkel richten op basisbehoeften, of ook kijken naar de mentale en emotionele kant van overleven? Gaat hulpverlening alleen over eten en onderdak, of ook over het behouden van een gevoel van eigenwaarde?
Misschien is de vraag niet of sigaretten in het voedselpakket horen, maar eerder: hoe zorgen we ervoor dat mensen die het moeilijk hebben, zich nog steeds als volwaardige burgers voelen? Uiteindelijk verlangen we allemaal naar hetzelfde: een klein beetje ademruimte. Zelfs als die ademruimte gepaard gaat met een rookwolkje.
Armoede is meer dan een gebrek aan geld. Het is een constante worsteling waarbij elke euro drie keer wordt omgedraaid voordat hij wordt uitgegeven. Mensen zoals Jamilla leven in een wereld waarin elke uitgave overwogen moet worden, en waarin stress nooit ver weg is.
In Nederland zijn er meer dan een miljoen mensen die onder de armoedegrens leven. Dit betekent dat ze moeite hebben om basisbehoeften zoals eten, kleding en huisvesting te bekostigen. Voedselbanken spelen een cruciale rol in het ondersteunen van deze gezinnen. Maar ze bieden alleen noodzakelijke levensmiddelen aan, en laten andere persoonlijke behoeften buiten beschouwing.
Toch blijkt uit onderzoek dat armoede niet alleen draait om voedsel en onderdak. Psychologen wijzen erop dat het gevoel van controle en autonomie essentieel is voor mentale gezondheid. Wanneer iemand het idee heeft dat hij niets zelf kan bepalen, kan dat leiden tot depressie, angst en zelfs fysieke gezondheidsproblemen.
Voor Jamilla en vele anderen betekent een sigaret even een moment voor zichzelf. Niet iedereen kan zich een abonnement op een yogastudio veroorloven of een weekendje weg plannen om de stress te ontladen. Voor sommigen is roken een manier om hun hoofd leeg te maken en door te gaan met de dagelijkse strijd.
Het is een moreel dilemma. Moeten voedselbanken rekening houden met de mentale gezondheid van hun klanten? En zo ja, tot hoever moeten ze gaan? Moeten ze ook andere stressverlagende middelen verstrekken, zoals koffie, thee of zelfs een kleine traktatie?
Tegenstanders van dit idee wijzen erop dat sigaretten geen basisbehoefte zijn, maar een luxeproduct dat ook nog eens schadelijk is voor de gezondheid. “Als je krap bij kas zit, moet je je geld goed besteden,” zeggen ze. Maar aan de andere kant: mogen mensen in armoede geen keuzes maken? Moeten ze zich volledig conformeren aan wat anderen als noodzakelijk beschouwen?
Het antwoord op deze vragen is niet eenvoudig. Maar één ding is zeker: armoede gaat niet alleen over geld. Het gaat ook over het verlies van vrijheid, autonomie en waardigheid. En misschien is dat wel de grootste prijs die iemand in armoede betaalt.
De discussie over wat wel en niet in een voedselpakket hoort, zal altijd bestaan. Maar laten we niet vergeten dat mensen in armoede meer nodig hebben dan alleen voedsel. Ze hebben ook recht op een beetje verlichting in hun zware bestaan. Of dat nu in de vorm van een sigaret, een kop koffie of een stukje chocolade is, laten we niet te snel oordelen over wat voor iemand anders noodzakelijk is.
Bron: Nieuwspauze.nl
