Als je denkt dat Help, mijn man is klusser! na al die seizoenen geen grenzen meer kan verleggen, bewijst de nieuwste aflevering het tegendeel. Maandagavond keken we mee in Drachten, waar een verbouwing al bijna een halve eeuw voortsukkelde. Het is de langste casus die het programma ooit onder handen kreeg, en je zag het ongeloof op de gezichten van presentator John Williams en het team.
De langste verbouwing ooit
Centraal staat Pim (73), die al decennia belooft zijn huis zelf op te knappen. Zijn vrouw Gerda (68) en schoonzus Ina zagen die beloftes telkens opschuiven. De nieuwe keuken staat sinds 2006 nog ingepakt klaar. Intussen veranderde de woning in een bouwval en weken Pim en Gerda uit naar een schuurtje op het erf om überhaupt te kunnen wonen. Voor Ina was dit het punt om in te grijpen en hulp te vragen aan het programma.
De situatie was voor Gerda amper leefbaar. Bezoek ontvangen ging niet meer. “De kinderen kunnen niet eens komen”, zegt ze, terwijl ze haar man toch blijft verdedigen: Pim wil het liefst alles zelf doen en op zijn eigen manier. Ina verwoordt ondertussen de wanhoop die meekleurde met de afgelopen decennia: “Ik denk dat hij eerder tussen zes plankjes ligt, dan dat het af is.” Het is hard, maar in de kou van een eindeloze verbouwing klinkt de realiteit vaak nog harder.
Het keerpunt bij het huisbezoek
Wanneer John Williams en het klusteam aanbellen, reageren Pim en Gerda verrast. Pim laat er geen gras over groeien: hulp is niet nodig, roept hij aanvankelijk fel. “Dat gaat niet gebeuren. Ik wil geen hulp. Dat gaat echt niet door. Ik wil gewoon wat te doen hebben.” Het is de trots van een doe-het-zelver die heilig gelooft in het eigen kunnen, ondanks de verstreken jaren.
Maar het gesprek verandert van toon als ook zijn dochter zich mengt. De emoties borrelen op bij Pim. Het besef dringt door dat de situatie niet alleen over plinten en leidingen gaat, maar over samen leven, samen wonen. “Je hebt mij wel aan het denken gezet”, zegt hij uiteindelijk, zichtbaar aangedaan. Het is het breekpunt waarop een half leven aan uitstel plaatsmaakt voor een laatste kans op afbouw.
Van bouwval naar bewoonbaar
Wat volgt, is de bekende, maar telkens weer verrassende inzet van het Help, mijn man is klusser!-team. Zonder het theater van grootspraak of valse beloftes, maar met vakmanschap en tempo. De woning krijgt in korte tijd de basis die jarenlang ontbrak. Weg met de bouwval, terug naar een bewoonbaar huis waar je met familie om de tafel kunt zitten. De opluchting is voelbaar, de dankbaarheid oprecht. Pim bedankt de klussers met een dikke knuffel. De man die altijd alles alleen wilde doen, laat hiermee zien dat hulp aanvaarden óók een vorm van kracht is.
Reacties van kijkers
De uitzending werd online samengevat als “levensveranderend”. Op X (voorheen Twitter) klinkt bewondering voor het team en mededogen voor het stel. “Superlieve mensen die deze hulp echt nodig hadden”, schrijft iemand. Een ander ziet eindelijk de cirkel rond: “Precies zoals ze 20 jaar geleden voor ogen had.” Het publiek herkent de dynamiek van uitstelgedrag, de overvraging van één persoon in een relatie, en de stille tol die een nooit-af huis eist van gezondheid en familiebanden.
Waarom dit verhaal resoneert
Help, mijn man is klusser! laat al jaren zien dat een verbouwing niet alleen een praktische oefening is. Het is een stresstest voor geduld, communicatie en verwachtingsmanagement. In Drachten werd die stresstest opgerekt tot bijna vijftig jaar. Waar de meeste projecten sneuvelen op tekort aan tijd of geld, strandde dit plan op een dieper liggend patroon: de drang om het zélf te kunnen, aangevuurd door liefde voor het eigen huis en door koppigheid die met de jaren taaier werd.
Daarmee legt de aflevering een vinger op een herkenbare zere plek. Iedereen kent wel een onaf project dat altijd achter de volgende bocht af zou zijn. Het verschil hier is de schaal en de impact. Leven in een schuurtje, bezoek dat wegblijft, dozen met een keuken die al sinds 2006 in het zicht herinneren aan wat ooit de bedoeling was. Uiteindelijk werd Pim niet alleen geconfronteerd met achterstallig timmerwerk, maar met de vraag wat het kost om altijd morgen te zeggen.
Over het programma
Het langlopende RTL-programma, gepresenteerd door John Williams, grijpt in waar verbouwingen zijn stilgevallen en verhoudingen zijn verhard. De formule is simpel en effectief: laat eerst het verhaal spreken, creëer draagvlak bij alle betrokkenen, en zet dan vakmensen en planning in om het gat tussen intentie en realiteit te dichten. De aflevering uit Drachten past in die traditie, maar springt eruit door de duur en de emotionele lading. Dat dit de langste verbouwing in de geschiedenis van het programma is, zegt veel over de volharding van Pim en de rek van een relatie.
Een kleine, praktische noot
Als contrast met de jarenlange stilstand gaf de aflevering ook inspiratie voor kleine stappen. Een rommelige keuken? Kijkers kregen een eenvoudige tip aangereikt: werk met een vakkenbak waarin je prullaria en keukengerei ordent. Van kruiden en smeersels tot potjes en plantjes – met duidelijke vakken slingert er minder rond. Het lijkt triviaal naast de grote verbouwing, maar juist praktische, haalbare ingrepen brengen zichtbare rust in huis, en geven energie om door te pakken.
Wat blijft hangen
Het slotbeeld van een opgeluchte familie in een opgeknapt huis is waar Help, mijn man is klusser! het voor doet. Niet vanwege het likje verf of een strakke plint, maar omdat een bewoonbaar huis het vertrekpunt is voor samenleven. Dat Pim het team omhelsde, voelde als een kleine verzoening: met de hulp die hij zo lang afwees, met het heden dat hij te lang voor zich uitschoof, en misschien ook met zichzelf.
Voor kijkers en klussers is de les helder. Grote plannen zijn mooi, maar zonder realistische stappen blijven ze luchtkastelen. Soms is hulp inschakelen geen nederlaag, maar de kortste route naar het leven dat je voor ogen had. Deze aflevering liet zien hoe een huis na bijna vijftig jaar wachten alsnog een thuis kan worden.
Heb jij vergelijkbare ervaringen met een vastgelopen verbouwing of herken je jezelf in het uitstelgedrag van Pim? Laat het ons weten via onze socials. We zijn benieuwd naar je verhaal en tips voor andere doe-het-zelvers die vastlopen.
Bron: libelle.nl
