Een dierenliefhebber
Jonathan is al zo lang hij zich kan herinneren een dierenliefhebber en inmiddels al tien jaar veganistisch. Het is niet de eerste keer dat hij een dier had gered, van vogels tot knaagdieren, verdwaalde honden en katten, en zelf een dier dat op een wild zwijn leek.
Hij wilde geen held genoemd worden, want hij vond het niet meer dan normaal om dieren in nood te helpen. Ze zijn tenslotte zo schattig en lief. Hoe kon hij weigeren om een dier in nood niet te helpen
Een babydier
Jonathan had inmiddels zelf ook al ervaring, in het identificeren van problemen bij dieren. Dit keer had hij het echter behoorlijk mis. Tijdens een van zijn wandelingen door de bossen had hij een dier om hulp horen roepen.
Het was een zwak geluid, maar het klonk als een puppy. Alleen hoe kwam een puppy zo diep in het bos terecht. Luisterend naar de kreten baande hij zich een weg door het bos. Het was toen dat hij het piepkleine diertje zag.
Op een bedje van mos vond hij een klein wit aapje. Zo jong dat zijn oogjes nog een beetje dicht waren. Hij keek snel om zich heen of hij nog meer babydieren zag of dat er misschien een moederdier in de buurt was.
Jonathan keek zonder het diertje aan te raken of hij verwondingen zag, maar het aapje leek in orde. Hoe langer hij naar het diertje keek, hoe meer hij begon te twijfelen. Was het wel een aap? Hij voelde dat iets niet helemaal klopte. Lees snel verder op de volgende pagina!
