Niet elk detail
De brief ging verder met het uitleggen van Reggie’s duidelijk besef dat de dingen veranderd waren. Voor hun laatste reis, hadden ze zijn bezittingen verzameld en opgestapeld tegen de achterdeur. Reggie was zich goed bewust van wat hem te wachten stond. Hoewel het een hartverscheurend verhaal was, wilde de eigenaar ook dat Anthony meer zou begrijpen van Reggie, zodat de twee een betere band zouden krijgen. Dat was iets wat Anthony zeker nodig had, want de volgende stap zou weer het asiel zijn.
Wat voor soort hond was Reggie?
Reggie werd beschreven als iemand met een passie voor tennisballen, die hij graag verzamelde. Reggie werd zelden gezien zonder minstens twee tennisballen in zijn kaak, en hij probeerde er altijd drie te proppen! Reggie kon het niet helpen als er met tennisballen werd gegooid, en hij deed zijn uiterste best om ze te pakken – wat betekent dat Anthony voorzichtig moest zijn met waar hij ze gooide. Reggie was bekend met de volgende instructies: hak, kom, zit, en stil blijven liggen. Zou een simpele tennisbal de oplossing zijn?
Onderschat
Reggie was wel degelijk getraind, zoals uit de brief zou blijken, en hij was buitengewoon goed getraind! Hij kon ook worden gesignaleerd om terug te keren en over barrières heen te springen, want hij kende handgebaren. Schudden met zijn hand zou hem dwingen zijn natte vacht droog te schudden, en hij kon zelfs high-fiven. Reggie wist wanneer het tijd was om te gaan liggen, de bal te apporteren en te eten, maar ook wanneer hij in was voor een sappig bot of een traktatie. Reggie was opgevoed met heerlijke traktaties. Dus, waarom was het zo moeilijk voor hem om commando’s te begrijpen?
Klachten
Reggie verafschuwt dierenartsbezoeken, volgens de brief, en Anthony zou het moeilijk hebben hem over te halen mee te werken als het tijd was om in de auto te stappen. Reggie, zoals veel honden, had een zesde zintuig over naar de dierenarts gaan. Hoewel iedereen met een beetje verstand van dierengedrag dierenartsen verafschuwt, was het een attent gebaar om dit in de brief te vermelden. Anthony zou extra voorzorgsmaatregelen nemen. Hij besefte dat Reggie een geweldig leven had bij zijn vorige eigenaar. Waarom moest hij hem achterlaten in het asiel?
De enige vriend
De brief bevatte ook misschien wel de meest veelzeggende verklaring voor Reggie’s melancholie. Deze persoon had geen levensgezel, en Reggie was het dichtste wat hij of zij erbij had. De schrijver adviseerde Anthony om Reggie zoveel mogelijk bij zijn gewone activiteiten te betrekken, omdat ze onafscheidelijk waren geweest. Anthony besefte dat ze op dat moment een onlosmakelijke band hadden gevormd. Reggie werd nog steeds een mensenhond genoemd, maar zijn oude baasje was zijn favoriete persoon op de planeet. Anthony was er zich goed van bewust dat de overgang een uitdaging zou zijn.
Lees verder op de volgende pagina