Monique Hansler, bekend van de SBS6-realityserie De Hanslers: Van de piste naar de playa, heeft in een gesprek met Shownieuws openlijk verteld hoe diep negatieve reacties en online haat bij haar ingrijpen. Ze beschrijft hoe het haar raakt wanneer familie en vriendinnen haar bellen en geëmotioneerd zijn over wat er over haar gezegd wordt. Ook geeft ze aan dat het haar extra zwaar valt als ze merkt dat het haar naasten, onder wie Mike en haar man, eveneens pijn doet. De emotionele belasting is volgens haar niet alleen persoonlijk, maar treft het hele gezin.
Emotionele impact
De realityster zegt dat de stroom van harde woorden en veroordelingen niet iets is dat je zomaar naast je neerlegt. Thuis komen die berichten aan, zeker wanneer geliefden ermee geconfronteerd worden. Hansler vertelde dat ze in zulke momenten zelf ook in tranen uitbarst. Het gevoel dat de kritiek niet ophoudt en telkens terugkeert, weegt zwaar. Het is de confrontatie met een publiek debat dat soms de grenzen van fatsoen overschrijdt en iemand als persoon treft, niet alleen als tv-figuur.
Wat haar bijzonder raakt, is dat sommige berichten niet blijven bij kritiek op het programma of haar tv-persoonlijkheid, maar persoonlijk en kwetsend worden. Ze schetst hoe zulke woorden binnenkomen en aanzetten tot reflectie: hoe ga je daarmee om, wanneer zelfs de mensen om je heen er verdrietig van worden? Dat is de kern van haar verhaal: de publieke opinie is niet alleen rumoer op sociale media, maar een golf die in de huiskamer terechtkomt en doorwerkt in het dagelijks leven.
Grenzen van kritiek
Hansler maakt duidelijk dat ze kritiek begrijpt, zeker in een genre als reality-tv waar emoties en meningen snel oplopen. Maar er is volgens haar een grens tussen een stevig oordeel en grievende verwensingen. Ze noemt specifiek dat sommige reacties zo ver gaan dat ze verwijzen naar ernstig letsel of een ongeluk. Dat raakt haar extra, omdat ze haar vader heeft verloren bij een verkeersongeval. Wanneer zulke onderwerpen worden aangehaald, is de impact veel groter dan een scherpe tv-recensie. Het gaat dan niet meer over smaak, maar over menselijkheid.
Die gevoeligheid is begrijpelijk. In discussies over publieke figuren wordt vaak vergeten dat achter de persoon op televisie een familie schuilgaat, met eigen geschiedenis en littekens. Hansler benadrukt dat, hoe mediagevoelig de omgeving ook is, sommige lijnen niet overschreden zouden moeten worden. Het onderscheid tussen opinie en persoonlijke aanval is cruciaal—niet alleen voor haar, maar voor iedereen die in de schijnwerpers staat.
Reacties in media
De realityserie De Hanslers riep ook in studioprogramma’s stevige reacties op. Bij Vandaag Inside zei Johan Derksen onomwonden dat hij de serie afstotelijk vond en noemde het gezin het “naarste gezin dat ooit op tv is geweest”. Zulke kwalificaties krijgen in het mediaklimaat veel weerklank, mede door de populariteit van talkshows en de snelheid waarmee uitspraken via sociale platforms worden verspreid.
Voor de betrokkenen werkt dat als een versterker: wat in een uitzending wordt gezegd, verschijnt vervolgens in headlines en reacties, waarna het gesprek online een eigen leven gaat leiden. In die dynamiek ontstaat een kringloop van commentaar en verontwaardiging, waarin inhoudelijke kritiek, entertainment en persoonlijke pijn lastig te scheiden zijn.
Over de serie
De Hanslers: Van de piste naar de playa volgt het familieleven van de Hanslers in verschillende seizoenen en settings, van winterse drukte tot zomerse omgevingen. Zoals in veel realityformats krijgen kijkers een blik achter de schermen: familiebanden, werk, ambities en onderlinge wrijving vormen de kern. Dat maakt het genre aantrekkelijk, maar ook kwetsbaar. De aantrekkingskracht zit in nabijheid en herkenning, terwijl de keerzijde is dat diezelfde nabijheid ruimte geeft voor stevige oordelen over iemands karakter, keuzes en relaties.
SBS6 en producenten van realityformats weten dat de grens tussen echte emoties en televisieformat soms dun is. De belofte aan de kijker: niets is zo meeslepend als het echte leven. De waarschuwing aan de deelnemers: het echte leven wordt onderwerp van gesprek—en niet altijd op de manier die je hoopt. In die context is het begrijpelijk dat de betrokkenen, zoals Hansler, af en toe aan de noodrem trekken om hun eigen grenzen te markeren.
Online haat in context
De ervaringen van Hansler staan niet op zichzelf. Publieke figuren, en zeker realitydeelnemers, krijgen regelmatig te maken met een stroom aan berichten, variërend van steun tot harde beledigingen. Het gesprek over de verantwoordelijkheid van platforms, omroepen en makers is de afgelopen jaren daardoor urgenter geworden. Moderatie, duidelijke gedragsregels en aanspreekbaarheid zijn thema’s die steeds vaker terugkeren wanneer de grens wordt overschreden.
Daarnaast speelt mediawijsheid bij het publiek een rol. Het onderscheid tussen iemand beoordelen als televisiekarakter en iemand benaderen als persoon met een privéleven is in online omgevingen vaak diffuus. Initiatieven die aanzetten tot respectvolle discussie, en die het melden van grensoverschrijdend gedrag eenvoudiger maken, worden dan ook steeds belangrijker. Uiteindelijk is het doel om ruimte te houden voor stevige kritiek, zonder dat dit ontaardt in persoonlijke aanvallen of schadelijke taal.
Hoe nu verder
Hansler laat doorschemeren dat ze vooral hoopt op meer begrip. Kritiek hoort erbij, geeft ze toe, maar menselijkheid mag niet verdwijnen. Door haar verhaal te delen bij Shownieuws vraagt ze impliciet om een andere toon: ga het gesprek aan over de inhoud van een programma of over keuzes die op tv worden getoond, maar laat persoonlijke, kwetsende verwijten achterwege. Binnen haar gezin probeert men, zo maakt ze duidelijk, de schade te beperken en elkaar te steunen wanneer de online storm weer aanzwelt.
Voor omroepen en makers kan dit een moment zijn om hun publiekscommunicatie en nazorg onder de loep te nemen. Het zichtbaar maken van hulpstructuren voor deelnemers—denk aan media-coaching, mentale ondersteuning en duidelijke procedures bij online grensoverschrijding—zou een signaal zijn dat entertainment en verantwoordelijkheid hand in hand kunnen gaan.
Samenvatting
De openhartige woorden van Monique Hansler laten zien dat de realiteit achter reality-tv rauw kan zijn. Kritiek op een programma of een televisiefamilie is legitiem en onvermijdelijk. Maar waar de toon verhardt en persoonlijke pijn wordt aangeraakt, gaat het mis. Hansler’s verhaal is daarmee meer dan een persoonlijke ontboezeming: het is een uitnodiging om ons af te vragen hoe we online praten over echte mensen met echte levens. De komende tijd zal blijken of dat gesprek ook tot een mildere toon leidt—op televisie, in talkshows en vooral op sociale media. Deel je visie of ervaring hierover met ons via onze social kanalen; we zijn benieuwd naar jouw reactie.
Bron: vandaaginside.nl
