Het verleden van Jeroen Rietbergen, voormalig bandleider van The Voice of Holland en partner van Linda de Mol, blijft onderwerp van gesprek. In het nieuwe boek Recht voor het slachtoffer legt slachtofferadvocaat Sébas Diekstra nieuwe en oude lijnen naast elkaar. Volgens hem wijst een melding uit 2004, waarin een vrouw vertelt ongevraagd expliciete beelden van Rietbergen te hebben ontvangen, op een patroon dat jaren vóór het Voice-schandaal zou zijn begonnen.
Nieuwe onthullingen uit een boek
In zijn boek beschrijft Diekstra hoe hij werd benaderd door een vrouw die stelt dat zij in 2004 seksueel expliciete foto’s en video’s ontving vanaf Rietbergens toenmalige e-mailadres. Het zou onder meer gaan om een close-upfoto van een mannelijk geslachtsdeel en beelden waarop seksuele handelingen tussen een man en een vrouw te zien zijn. “Een eerste aanblik doet vermoeden dat het een foto is die hij zelf heeft gemaakt, terwijl hij seks heeft met een vrouw,” schrijft de advocaat. Wie precies op de beelden staat, valt niet met zekerheid vast te stellen. Wel houdt de vrouw vol dat de e-mails via het adres van Rietbergen kwamen.
Diekstra benadrukt dat hij het onprettig vond om het materiaal te ontvangen, maar noemt het relevant omdat het volgens hem laat zien hoe lang het grensoverschrijdend gedrag zou spelen. Met de publicatie wil hij de bredere context schetsen waarbinnen latere meldingen en onderzoeken plaatsvonden.
Schokkende details uit de zaak van Nienke Wijnhoven
De advocaat begeleidde eerder zangeres Nienke Wijnhoven, die Rietbergen beschuldigde van verkrachting tijdens haar deelname aan The Voice of Holland. Het Openbaar Ministerie (OM) kwalificeerde Wijnhovens verklaring als “betrouwbaar” en zag steunbewijs, maar besloot uiteindelijk niet tot vervolging over te gaan. De reden: volgens het OM was er in strafrechtelijke zin onvoldoende sprake van juridische dwang, een noodzakelijke voorwaarde voor bewezenverklaring van verkrachting binnen het toen geldende wettelijke kader.
Het gerechtshof bevestigde later dat Rietbergen in die context seksueel grensoverschrijdend heeft gehandeld. Daarmee werd een belangrijk onderscheid zichtbaar tussen juridisch strafbare feiten en gedrag dat maatschappelijk en moreel als ernstig grensoverschrijdend wordt beoordeeld, maar toch niet altijd tot een strafrechtelijke veroordeling leidt.
De nasleep voor Linda de Mol
In de privésfeer kreeg het dossier eveneens een vervolg. Na een periode van afstand besloot Linda de Mol Rietbergen opnieuw toe te laten in haar leven. Die beslissing riep kritiek op bij een deel van het publiek en veroorzaakte hernieuwde discussie over vergeving, verantwoordelijkheid en de positie van prominente publieke figuren wanneer er ernstige beschuldigingen tegen hen spelen. De keuze van De Mol leidde tot felle reacties op sociale media en opiniepagina’s, maar werd door anderen verdedigd als een persoonlijke beslissing waar buitenstaanders niet over zouden moeten oordelen.
Ongewenste seksbeelden uit 2004
De melding over de berichten uit 2004 vormt een opmerkelijke tijdlijn: ruim vóór de grote explosie rond The Voice zouden er al digitale sporen zijn van grensoverschrijdend gedrag, aldus Diekstra. Hij stelt dat de vrouw die hem benaderde niet om de beelden had gevraagd en dat zij de verzending als ongemakkelijk en ongepast ervoer. De kernvraag of de afbeeldingen door Rietbergen zelf zijn gemaakt en verstuurd, blijft formeel onbeantwoord; het verhaal steunt op de melding van de vrouw en het e-mailadres waarvan zij zegt dat het toentertijd aan Rietbergen toebehoorde.
Reacties en zwijgen
Rietbergen heeft tegenover Story niet willen reageren op de nieuwe aantijgingen. Daarmee blijft zijn kant van het verhaal over de vermeende berichten uit 2004 vooralsnog onbelicht. Voor betrokkenen en publiek is die stilte vaak onderdeel van een terugkerend patroon: de weging tussen juridisch advies, mediastorm en de wens om eigen privacy of herstel te bewaken.
Ook signalen over vrouwelijke medewerker
Diekstra schrijft verder dat niet alleen mannelijke medewerkers van The Voice zich zouden hebben misdragen. Twee oud-deelnemers vertelden hem volgens eigen zeggen dat een vrouwelijke kandidatenbegeleidster seksueel contact onderhield met mannelijke kandidaten. Er is in deze kwestie geen aangifte gedaan. De advocaat noemt het desondanks zorgwekkend, omdat sprake zou zijn geweest van een afhankelijkheidsrelatie: medewerkers met invloed op het traject van kandidaten behoren hun positie nooit te vermengen met intieme relaties.
Context rond het Voice-schandaal
Het bredere decor is bekend: begin 2022 kwam The Voice of Holland tot stilstand na onthullingen over grensoverschrijdend gedrag. De publieke discussie die daarop volgde, draaide niet alleen om individuele misstappen, maar ook om cultuur, machtsdynamiek en verantwoordelijk leiderschap binnen de entertainmentsector. Rietbergen legde destijds zijn functie neer en erkende publiekelijk dat hij zich grensoverschrijdend had gedragen. Die gebeurtenissen markeerden een kantelpunt in hoe de sector naar wangedrag en meldprocedures kijkt.
Wat staat er juridisch op het spel
De casus rond Rietbergen onderstreept hoe complex de grens is tussen morele veroordeling en strafrechtelijke toerekenbaarheid. Dat het OM een verklaring “betrouwbaar” kan noemen en toch niet vervolgt, komt voort uit de strikte bewijslast en delictsomschrijvingen in het strafrecht. Begrippen als “juridische dwang” spelen daarin een doorslaggevende rol. Tegelijkertijd is in civielrechtelijke of arbeidsrechtelijke context vaak minder bewijs nodig om tot maatregelen of sancties te komen, zoals schorsingen, contractbeëindigingen of herstelplannen. Voor slachtoffers kan die spanning tussen recht en rechtvaardigheidsgevoel zwaar wegen.
Gevolgen voor de sector
De nieuwe passages in Diekstra’s boek voeden de roep om blijvende verandering achter de schermen van grote tv-producties. Betere vertrouwenspersonen, striktere gedragsregels, heldere scheiding tussen professionele en persoonlijke relaties en een laagdrempelige meldstructuur zijn inmiddels in veel organisaties opgetuigd. De vraag is of dat voldoende is om machtsmisbruik te voorkomen, zeker waar jonge of startende artiesten afhankelijk zijn van de gunst en het netwerk van makers en begeleiders.
Vervolg en open vragen
Of de melding over de expliciete berichten uit 2004 nog formeel onderzocht zal worden, is onduidelijk. Zonder nieuwe aangifte of aanvullend bewijs is de kans op een juridisch vervolg beperkt. Toch kan publicatie in een boek maatschappelijke impact hebben: meerdere slachtoffers kunnen zich gesterkt voelen om zich te melden, of betrokkenen besluiten alsnog te reageren. Voor Rietbergen blijft het beeld wringen tussen erkende fouten, niet-gevoegde strafzaken en blijvende vragen over grenzen, verantwoordelijkheid en macht.
De komende tijd zal moeten blijken of er nieuwe stappen volgen, juridisch of maatschappelijk. Voor nu zetten de onthullingen van Diekstra het debat opnieuw op scherp: hoe gaan we om met macht, consent en afhankelijkheid in de creatieve sector, en wie beschermt wie als de camera’s uit zijn? Deel je mening over deze zaak op onze sociale media en laat weten wat jij vindt dat er nu moet gebeuren.
Bron: socialnieuws.nl
