Hij beschreef hoe de welpen speels stoeiden, een beeld dat hem deed denken aan kinderen die dartelen in een speeltuin. Deze onverwachte gelijkenis bracht een vleugje menselijkheid in de wilde natuur.
Het hoogtepunt van zijn waarneming was toen de welpen op hun achterpoten gingen staan en een speels gevecht aangingen, wat in Valtteri’s ogen leek op een dans in een cirkel. Een magisch moment, vastgelegd door zijn camera vanuit een schuilplaats op slechts 50 meter afstand.
