De verkiezingsstrijd krijgt er een flinke scheut spanning bij, want ook het CDA kiest in zijn nieuwe programma voor een koers die ongetwijfeld stof zal doen opwaaien.
Een van de opvallendste plannen is het geleidelijk afbouwen van de hypotheekrenteaftrek. Het geld dat daarmee vrijkomt, moet rechtstreeks worden ingezet om de inkomstenbelasting te verlagen. Partijleider Henri Bontenbal erkent dat het om een lastige maatregel gaat, maar benadrukt dat zijn partij gelooft in doen wat nodig is, zelfs als dat pijnlijke keuzes betekent.
Het idee is niet nieuw: eerder presenteerde GroenLinks-PvdA een vergelijkbaar voorstel, dat direct leidde tot verhitte discussies.
Voorstanders zien het als een noodzakelijke hervorming die de woningmarkt eerlijker kan maken, terwijl tegenstanders waarschuwen voor financiële druk bij huiseigenaren. Bontenbal wijst erop dat de huidige politieke crisis de deur openzet voor chaos en populisme, iets waar zijn partij met realistische oplossingen tegenin wil gaan.
Ook op het gebied van stikstof kiest het CDA voor een koers die niet onomstreden is. De partij schaart zich achter een plan van landbouworganisaties waarbij gedwongen uitkoop van boeren vanaf 2030 niet wordt uitgesloten.
Tegelijkertijd wil men een nieuw stikstoffonds oprichten om boeren financieel te ondersteunen bij het verminderen van uitstoot. Daarmee probeert de partij de balans te vinden tussen natuurherstel en toekomstperspectief voor agrariërs.
Zoals altijd benadrukt het CDA zijn rol als familiepartij, waarbij het gezin centraal staat. In het programma wordt dit neergezet als de hoeksteen van de samenleving, essentieel voor verbinding en vertrouwen. Maar naast deze vertrouwde boodschap trekt de partij stevig de kaart van defensie.
Bontenbal pleit voor een herinvoering van de dienstplicht in aangepaste vorm, waarbij jongeren een brief krijgen met de vraag hoe zij willen bijdragen. Niet iedereen hoeft daadwerkelijk bij defensie in dienst, maar ook trainingen in weerbaarheid worden onderdeel van het plan.
De financiering van die defensieplannen komt in de vorm van een zogenoemde “vrijheidsbijdrage”. Iedereen zou naar draagkracht een bijdrage moeten leveren, zodat zichtbaar wordt dat veiligheid en vrijheid geld kosten. Hoewel het niet alle defensie-uitgaven dekt, benadrukt het CDA dat dit een symbolisch en eerlijk signaal afgeeft.
Daarbij sluit de partij zelfs niet uit dat Eurobonds, gezamenlijke schulduitgiftes binnen Europa, bespreekbaar worden om de financiële druk te verlichten.
Op buitenlands terrein zet het CDA een opvallende stap. Waar de partij traditioneel terughoudend was in kritiek op Israël, klinkt nu een ander geluid. In het verkiezingsprogramma pleit men voor de erkenning van de Palestijnse staat, zij het onder strikte voorwaarden.
Hamas en andere terreurgroepen mogen geen rol spelen, en er moet een verbod komen op producten uit illegale nederzettingen. Deze koerswijziging laat zien dat het CDA zoekt naar een evenwichtiger positie in een gevoelige kwestie.
Naast deze grote thema’s bevat het programma een breed scala aan voorstellen die direct het dagelijks leven raken. Zo wil de partij een heffing op leegstaande panden invoeren om de woningnood tegen te gaan.
Jongeren die geld verdienen via sociale media moeten onder strengere regels vallen, net als financiële influencers. Ook is er aandacht voor gezondheid: gratis fruit op scholen, een verhoging van de leeftijdsgrens voor tabak naar 21 jaar en een verbod op lootboxes in games en Buy Now Pay Later-diensten.
Verder zet het CDA in op sociale maatregelen, zoals makkelijker toegang tot rouw- en mantelzorgverlof. Ook mobiliteit krijgt aandacht, met plannen voor een spitsheffing.
Opvallend is de wens om het wietexperiment te beëindigen en een speciale wiettaks in te voeren. Daarnaast pleit de partij voor het herinvoeren van de Zilvervlootspaarregeling, het afschaffen van de CO2-heffing en het terugdraaien van de verlaging van het eigen risico in de zorg.
Het CDA presenteert zich hiermee als een partij die niet terugschrikt voor gevoelige keuzes, maar tegelijkertijd inzet op praktische oplossingen die de samenleving direct raken.
Van woningmarkt tot defensie, van gezin tot gezondheidsbeleid: het programma laat een mix zien van klassieke waarden en vernieuwende maatregelen.
De vraag is hoe kiezers zullen reageren op deze koerswijzigingen en of het CDA erin slaagt steun te vinden in een tijd waarin polarisatie groot is. Wat duidelijk is, is dat de partij bewust het debat aangaat en zich niet verschuilt voor lastige onderwerpen.
Het laatste woord is uiteraard aan de kiezer, maar dit programma zet de toon voor een verkiezingsstrijd waarin wonen, defensie en maatschappelijke verantwoordelijkheid centraal komen te staan.
Wat vind jij van de plannen van het CDA? Deel je mening en praat mee via onze Facebookpagina.
