Op een warme zomeravond ging de 17-jarige Lisa nog even uit met vrienden in Amsterdam. Het leek een doodnormale nacht vol gezelligheid en gelach. Maar die nacht zou eindigen in een nachtmerrie die heel Nederland opschudde. Rond half vier in de ochtend stapt Lisa op haar fiets om naar huis te gaan in Abcoude. Ze had vast niet kunnen vermoeden dat er iemand achter haar aan zou gaan, iemand die haar leven bruut zou beëindigen.
Wat er vervolgens gebeurde, laat niemand meer koud. Lisa werd aangevallen en op gewelddadige wijze omgebracht. Het nieuws sloeg vrijdag in als een bom: de politie heeft een verdachte opgepakt, een 22-jarige man die vaker in de omgeving in verband wordt gebracht met andere incidenten. En dat is nog niet eens het hele verhaal. De verdachte verbleef namelijk in een asielzoekerscentrum, illegaal bovendien, zonder dat iemand zijn identiteit kende.
Toen dat nieuws naar buiten kwam, barstte de discussie los. Het hele land leek in brand te staan. De één riep dat er geen enkele vluchteling meer binnen de grenzen mag komen. De ander wees juist naar een breder maatschappelijk probleem en stelde dat het hier om een mannending gaat. Femicide, zo werd het genoemd. Het kwaad dat vrouwen treft, puur en alleen omdat ze vrouw zijn.
Alsof de woede nog niet groot genoeg was, kwam er ook nog een ander onderwerp boven tafel. Walibi, bekend van de zogenaamde horrornachten, had net een nieuwe commercial gelanceerd. Daarin werd een vrouw vermoord, precies op dezelfde dag dat Lisa om het leven kwam. Slechtere timing had er bijna niet kunnen zijn. Onder maatschappelijke druk moest de pretparkorganisatie de video intrekken. Cancelcultuur of niet, op dat moment voelde het voor velen alsof het leed van Lisa en haar familie bespot werd.
Maar de emoties zijn zo hoog opgelopen dat eigenlijk niemand het goed kan doen. Wie zegt dat dit een vluchtelingenprobleem is, krijgt de wind van voren. Wie zegt dat dit een mannenprobleem is, krijgt net zo hard tegengas. Wat blijft, is het verdriet en de woede. En de vraag hoe dit in hemelsnaam kon gebeuren. Want er is één detail dat moeilijk te negeren valt. Deze man liep illegaal rond, zonder dat er een officieel systeem wist wie hij was of waar hij vandaan kwam. Hij verbleef gewoon in een opvanglocatie waar hij in- en uitliep alsof er niets aan de hand was. En dat terwijl hij verdacht wordt van een brute moord op een meisje van 17.
Dat feit maakt de zaak extra wrang. Hoe kan het dat iemand zonder identiteit, zonder papieren, vrij rondloopt? Hoe kan zo iemand in een opvangcentrum verblijven en tegelijk in staat zijn de ergste misdaden te plegen? Het zijn vragen waar niemand een bevredigend antwoord op lijkt te hebben, maar die ondertussen wel door heel Nederland worden gesteld.
De politie zit intussen niet stil. Gisteren werd bekend dat er een groot sporenonderzoek plaatsvond bij het asielzoekerscentrum in Amsterdam. Het water naast het pand werd doorzocht, er werd een speurhond ingezet en agenten troffen uiteindelijk een mes aan in het water. Of dat mes daadwerkelijk het wapen is waarmee Lisa om het leven werd gebracht, moet nog blijken. Maar dat het gevonden is zo dicht bij de opvanglocatie maakt de speculaties er niet minder heftig op.
Lisa is meerdere keren gestoken, ook in haar hals. Het idee dat het gevonden mes iets met deze afschuwelijke daad te maken kan hebben, jaagt je de rillingen over de rug. En dan is er nog dat ene verontrustende detail: de man die dit gefilmd heeft, laat precies zien hoe dichtbij het water en het opvangcentrum bij elkaar liggen. Het beeld dat daardoor ontstaat, is ijzingwekkend.
Bekijk de beelden hier:
Nederland is in shock. Niet alleen door de gruwelijke daad zelf, maar ook door alles wat eromheen speelt. De emoties, de politieke discussies, de maatschappelijke onrust. Het verdriet om Lisa is immens, maar de vragen die nu gesteld worden, zijn misschien nog groter. Want hoe zorg je ervoor dat dit nooit meer gebeurt?
