Sommige dingen kun je gewoon niet maken. Toch zegt het gezegde: “Beter een scheetje voor iedereen dan buikpijn voor mij alleen.” Maar er zijn momenten waarop je beter voor de buikpijn kiest, vooral als je iets gegeten hebt waardoor anderen lijden.
Stel je voor: je zit in een vliegtuig. Een afgesloten ruimte, vol passagiers die nergens heen kunnen. De luchtcirculatie is beperkt, de stoelen staan dicht op elkaar en iedereen probeert de reis zo comfortabel mogelijk door te komen. En dan gebeurt het onvermijdelijke.
Een geur verspreidt zich door de cabine. Eerst subtiel, een lichte rimpeling in de neuzen van de passagiers. Maar al snel trekt er een collectieve blik van afgrijzen door de rijen. Mensen snuiven, draaien hun hoofd weg en bedekken hun gezicht met hun sjaal.
De bron van het probleem blijkt een vader te zijn, die naast zijn dochter zit. Ironisch genoeg probeert hij zelf zijn neus te bedekken, alsof hij er niets mee te maken heeft. Maar iedereen om hem heen weet beter. Dit is een geur die niet te ontkennen valt.
De arme passagiers hebben geen ontsnappingsroute. In een trein kun je nog even naar een andere coupé verhuizen, in een bus kun je een raampje openzetten. Maar in een vliegtuig ben je overgeleverd aan de lucht die er al is.
Mensen beginnen naar elkaar te kijken, op zoek naar bevestiging dat ze niet de enigen zijn die deze geur hebben opgemerkt. Sommigen proberen beleefd te blijven, anderen halen diep adem door hun mouw of tijdschrift.
Het meisje naast de man lijkt zich er geen raad mee te weten. Misschien is ze gewend aan de streken van haar vader, of misschien hoopt ze gewoon dat dit moment snel voorbijgaat. Helaas werkt de luchtcirculatie in het vliegtuig niet mee.
Bekijk de beelden hier:
Uiteindelijk gaat de geur langzaam liggen, maar de herinnering blijft hangen. De passagiers in de buurt hebben hun les geleerd: in een afgesloten ruimte is alles een gedeelde ervaring, zelfs dingen die je liever niet wilt delen.
Soms is het beter om even op je tanden te bijten en de buikpijn te accepteren. Zeker als je in een ruimte zit waar ontsnappen geen optie is. Want laten we eerlijk zijn: dit had echt niet hoeven gebeuren.
Bron: Vkmag
