Wie weleens in een drukke stad loopt of fietst, weet dat het straatbeeld de afgelopen jaren flink is veranderd. Niet alleen door elektrische steps of bezorgscooters, maar vooral door de opmars van de fatbike. Deze stoere tweewielers, met hun dikke banden en nog dikkere attitude, worden tegenwoordig massaal bereden door jongeren die het gaspedaal – of eigenlijk de trapondersteuning – vol indrukken en overal schijt aan lijken te hebben.
Het zijn vaak jongens van een jaar of veertien, vijftien. Liefst met z’n tweeën of drieën naast elkaar, capuchon op, blik op oneindig, en met een snelheid waarmee ze bijna de geluidsbarrière doorbreken. Op stoepen, over zebrapaden, door winkelstraten: geen enkel terrein lijkt nog verboden voor deze fatbike-cowboys.
Voor voetgangers, hondenbezitters en jonge kinderen is het inmiddels een soort hindernisbaan geworden. Je kijkt drie keer over je schouder voor je oversteekt, want voor je het weet zoeft er weer zo’n glimmend monster langs met een puber erop die nog nooit van voorrang gehoord heeft.
Maar onlangs besloot iemand – of beter gezegd, iets – in te grijpen. Geen verkeershandhaver. Geen politie op een fiets. Nee: een pitbull.
Op beelden die inmiddels gretig worden gedeeld op sociale media is te zien hoe een fatbike iets te dicht in de buurt komt van een viervoeter. De hond twijfelt geen seconde en vliegt het voertuig aan alsof hij al jaren een intern conflict met dit type fiets heeft opgebouwd.
Het resultaat? Banden aan flarden, spatbord krom, en een puber die waarschijnlijk nog steeds niet helemaal weet wat hem overkwam.
Mensen op internet zijn het opvallend vaak met de pitbull eens. “Iemand moest het doen,” schrijft iemand onder het filmpje. “Deze hond verdient een medaille, geen muilkorf,” vindt een ander. Waar normaal gesproken het woord ‘pitbull’ bij mensen al spanning oproept, is deze hond ineens een soort volksheld geworden.
En ergens is dat ook wel begrijpelijk. Veel mensen zijn de overlast van fatbikes behoorlijk zat. Niet per se omdat de fietsen zelf zo vervelend zijn, maar door het gedrag van de bestuurders. Ze rijden zonder licht, snijden bochten af, toeteren naar alles wat beweegt en halen snelheden die eerder thuishoren op de snelweg dan op een trottoir.
Dat dit keer de pitbull ‘terugbeet’, voelde voor sommigen bijna symbolisch. Alsof de straat zelf terugvocht. Niet via regeltjes of campagnes, maar gewoon: direct en instinctief. Niet iedereen vindt het uiteraard grappig. Er zijn ook zorgen over agressieve honden en het gevaar van dit soort situaties.
Toch zijn het de filmpjes en reacties die blijven hangen. Mensen zoeken in alles een verhaal, en dit verhaal lijkt er een te zijn van de kleine man – of in dit geval: de hond – die het opneemt tegen de overmacht. Tegen de herrie, de chaos en de lak aan regels. En dat slaat aan.
Over de afloop weten we verder weinig. Of de fatbike definitief naar de schroothoop is gebracht, of de eigenaar inmiddels wat rustiger rijdt, en of de pitbull een extra koekje heeft gekregen voor bewezen diensten, is onbekend.
Wat we wel weten, is dat dit moment veel losmaakte. Want als een hond die z’n geduld verliest met een fatbike al het gevoel geeft van gerechtigheid, dan is het misschien tijd dat we ook met z’n allen iets serieuzer gaan nadenken over hoe we omgaan met openbare ruimte.
Bekijk de beelden hier:
Misschien moeten we stoppen met denken dat technologie ons boven regels verheft. Misschien moeten we juist weer even stilstaan, kijken, en beseffen dat een stoep er niet is om op te racen, maar om op te wandelen. Met of zonder pitbull.
