Wat begon als een ogenschijnlijk normale raadsvergadering, liep dinsdagavond in Uithoorn volledig uit de hand. Binnen bespraken raadsleden de komst van een asielzoekerscentrum (AZC), buiten het gemeentehuis groeide de sfeer intussen grimmiger met de minuut.
Een groep boze inwoners had zich verzameld aan de Laan van Meerwijk om hun ongenoegen te uiten. Wat begon als een protest, mondde uit in een poging om het gemeentehuis binnen te stormen. Rond 21.00 uur gingen de eerste duwen en trekken door de menigte.
Poging tot bestorming
Een handvol demonstranten wist daadwerkelijk naar binnen te glippen. Zij drongen de hal binnen, waar beveiligers en agenten direct ingrepen. De overgrote meerderheid werd echter tegengehouden.
Die blokkade zorgde voor nog meer spanning. Mensen begonnen te schreeuwen, er werden leuzen geroepen en de situatie dreigde snel te escaleren. Voor de politie zat er niets anders op dan de linies te versterken.
Politie massaal ingezet
Agenten uit de hele regio werden opgeroepen om de orde te bewaken. Zelfs hondengeleiders werden ingezet om de menigte onder controle te houden. Voor de ingang van het gemeentehuis vormden politieagenten een strakke linie, zodat raadsleden ongestoord verder konden vergaderen.
Dat lukte: de vergadering werd uiteindelijk niet verstoord. Toch hing er buiten een gespannen sfeer, en buurtbewoners spraken van een situatie die “op het randje van rellen” zat.
Achtergrond van de onrust
De oorzaak van de woede is duidelijk: de plannen voor een AZC in Uithoorn. Het voormalige belastingkantoor aan de Randweg moet worden omgebouwd tot opvanglocatie voor zo’n 250 asielzoekers.
Volgens het gemeentebestuur is er geen andere keuze. Het kabinet eist dat gemeenten hun deel bijdragen in de spreiding van asielzoekers. De druk op het COA-systeem is hoog, en gemeenten kunnen nauwelijks om de landelijke afspraken heen.
Angst en wantrouwen
Tegenstanders zien de plannen echter als een bedreiging. Zij vrezen dat de komst van een AZC zal leiden tot overlast, extra druk op scholen en nog meer spanning op de woningmarkt.
Voor veel inwoners voelt het alsof de beslissing al vaststaat, zonder dat hun zorgen serieus worden genomen. Dat wantrouwen richting het gemeentebestuur vertaalt zich nu in openlijke woede.
Een dorp verdeeld
De discussie over het AZC splijt Uithoorn in twee kampen. Aan de ene kant inwoners die begrip tonen voor de noodzaak van opvang, aan de andere kant mensen die vinden dat hun leefomgeving wordt opgeofferd.
Op sociale media vliegen de berichten over en weer. Sommigen roepen op tot solidariteit met asielzoekers, anderen waarschuwen dat de gemeente “kapotgemaakt” wordt door verkeerde keuzes.
Vergadering verloopt rustig
Opmerkelijk genoeg verliep de raadsvergadering zelf wél in rust. Terwijl buiten de menigte zich roerde, bleven de raadsleden kalm discussiëren. Voorstanders wezen op de landelijke spreidingsplicht, tegenstanders vroegen om garanties over veiligheid en leefbaarheid.
Geen van beide kampen lijkt echter de ander te overtuigen. De kloof tussen de politiek binnen en de emoties buiten werd dinsdagavond pijnlijk zichtbaar.
Geen aanhoudingen, wel spanning
Hoewel de sfeer buiten dreigend was, zijn er geen arrestaties verricht. De politie koos ervoor de situatie te de-escaleren door massaal aanwezig te zijn en zichtbaar macht te tonen.
Dat beleid werkte: de menigte droop uiteindelijk af, al bleef de spanning nog lang voelbaar in het dorp. Voor veel inwoners voelt het incident als een waarschuwing: de lont in het kruitvat is kort.
Symboliek van de avond
Dinsdagavond toonde hoe groot de kloof inmiddels is tussen bestuur en burger. Binnen beleidsmatige gesprekken, buiten schreeuwende inwoners die zich niet gehoord voelen. Het contrast was symbolisch voor de hele discussie rond migratie en opvang in Nederland.
Uithoorn is geen uitzondering. In tientallen gemeenten speelt hetzelfde dilemma. Maar de manier waarop het protest hier escaleerde, maakt duidelijk dat de discussie steeds moeilijker beheersbaar wordt.
Een landelijke kwestie
De komst van AZC’s zorgt in heel Nederland voor verhitte debatten. Waar sommige gemeenten relatief soepel akkoord gaan, ontstaan elders grote spanningen. Het argument van spreiding botst vaak met lokale zorgen over veiligheid, voorzieningen en woningnood.
Voor het kabinet is het essentieel dat gemeenten hun verantwoordelijkheid nemen. Maar de vraag is hoe groot de maatschappelijke schade is als de weerstand telkens zo fel oplaait.
Politiek dilemma
De gemeenteraad van Uithoorn staat nu voor een lastige keuze. Doorgaan met de plannen betekent de woede van een deel van de inwoners riskeren. Tegelijkertijd is er weinig ruimte om terug te krabbelen zonder landelijke afspraken te schenden.
Voor de raadsleden betekent dit dat ze moeten laveren tussen plicht en draagvlak. De beelden van dinsdagavond zullen hen daarbij nog lang bijblijven.
Vertrouwen op de proef
Wat vooral duidelijk werd, is dat het vertrouwen in de lokale politiek bij veel inwoners tot een dieptepunt is gedaald. Mensen voelen zich niet gehoord en grijpen daarom naar radicalere vormen van protest.
Dat kan gevaarlijk worden, waarschuwen experts. Want hoe vaker protesten escaleren, hoe lastiger het wordt om nog constructief in gesprek te blijven.
Bekijk de video hier:
Toekomst onzeker
Voorlopig is er nog geen definitieve beslissing genomen. De komende weken zal de gemeenteraad verder praten over de plannen. Intussen blijft de spanning hoog, en lijkt het onvermijdelijk dat nieuwe protesten zullen volgen.
Of die rustig zullen verlopen, is nog maar de vraag. Want na dinsdagavond weet iedereen in Uithoorn: het kan zomaar weer uit de hand lopen.
