Vroeger noemde men het gewoon stokpaardrijden, maar tegenwoordig heeft het een modernere naam: hobbyhorsing. Het principe blijft hetzelfde. Met een stokpaard tussen je benen nabootsen dat je paardrijdt. Voor sommigen een spel, voor anderen een heuse sport.
De meeste hobbyhorsers zijn meisjes tussen de 8 en 13 jaar. Voor hen is het een manier om toch iets met paarden te doen zonder dat er meteen een echte pony aangeschaft hoeft te worden. Ze kunnen trainen, wedstrijden rijden en zelfs dressuuroefeningen doen, maar dan zonder een levend dier.
Hoewel het er voor buitenstaanders misschien wat grappig uitziet, is het binnen de hobbyhorsing-wereld bloedserieus. De deelnemers trainen urenlang om hun sprongen en bewegingen te perfectioneren. Er worden kampioenschappen georganiseerd, en sommige ruiters hebben zelfs sponsordeals.
Social media speelt een grote rol in de opkomst van hobbyhorsing. Vooral op Instagram en TikTok delen jonge ruiters hun prestaties. Ze laten hun sprongen zien, tonen hun mooiste stokpaarden en doen mee aan online challenges. Het blijft echter vooral een gesloten gemeenschap.
Maar zoals bij veel trends zijn er altijd mensen die nét een stap verder gaan. Dit keer zijn dat volwassen mannen. Niet zomaar een paar, maar hele groepjes die samen hobbyhorsen. En niet alleen voor de lol, maar in een soort choreografie met dans en ritmische bewegingen.
Het roept vragen op. Wat maakt het zo aantrekkelijk voor deze mannen om in een groepje met een stokpaard tussen hun benen rond te huppelen? Is het een grap, een vorm van ontspanning, of zien zij het net zo serieus als de jonge ruiters?
Sommigen beweren dat het een creatieve uitlaatklep is. Een manier om even alle remmen los te gooien en plezier te maken zonder oordeel. Anderen zien het als een onschuldige, maar toch opmerkelijke hobby.
Niet iedereen kijkt er met begrip naar. Voor velen blijft het een bijzonder gezicht: volwassen mannen die met volle overgave over denkbeeldige hindernissen springen en elkaar achterna hobbelen. Het roept op zijn minst wat wenkbrauwen op.
Toch is hobbyhorsing niet zomaar een spelletje. In Finland, waar de sport het populairst is, zijn er al duizenden deelnemers. Wedstrijden trekken volle tribunes, en er zijn strenge juryleden die letten op techniek en uitvoering.
Het vereist meer coördinatie dan je zou denken. De sprongen zijn fysiek uitdagend, en de bewegingen moeten soepel en elegant zijn. Het is geen kwestie van zomaar een beetje rondspringen, maar vergt oefening en discipline.
Voor de jonge deelnemers is het vaak een opstap naar echte paardensport. Ze leren over houding, balans en ritme, wat hen later kan helpen bij het echte rijden. Maar voor de volwassen hobbyhorsers lijkt het toch een andere betekenis te hebben.
Misschien draait het gewoon om het plezier. Even ontsnappen aan de dagelijkse sleur en iets geks doen zonder dat het uitmaakt wat anderen ervan vinden. Of misschien is het een nostalgisch verlangen naar de onbezorgdheid van vroeger.
Hoe dan ook, hobbyhorsing blijft een fenomeen dat blijft groeien. Of het nu gaat om jonge meisjes die dromen van een echte pony of volwassen mannen die hun eigen versie van dressuur uitvoeren, het is duidelijk dat deze sport meer is dan alleen een spelletje.
Bekijk de hilarische video hier:Â
Wie weet zien we over een paar jaar een officieel WK Hobbyhorsing voor volwassenen. Misschien zelfs met strakke outfits, professionele juryleden en een serieuze competitie. Want als iets populair genoeg wordt, duurt het nooit lang voordat het een serieuze sport wordt.
Bron: VkmagÂ
