Louis Vuitton handtas
“Mag ik hier gaan zitten?” vroeg Jessica beleefd aan de vrouw, terwijl ze naar de lege stoel wees. De Louis Vuitton handtas van de vrouw lag uitgestrekt naast haar, waardoor ze twee zitplaatsen in beslag nam en andere passagiers niet de kans gaf om plaats te nemen. Jessica stond op het punt om te beseffen dat deze ene vrouw dacht dat ze boven de regels van de trein stond. Er van uitgaand dat ze vrouw haar tas van de stoel zou halen, wilde ze al plaats nemen. Tot haar grote verbazing negeerde de vrouw haar compleet! De jonge vrouw deed net alsof ze Jessica niet gehoord had en bleef arrogant naar haar smartphone staren.
Volgende halte
De vrouw had oortjes in en deed net alsof ze niet bewust was van Jessica, die vroeg of ze naast haar plaats kon nemen. Compleet uit het veld geslagen, omdat de vrouw haar tas niet weghaalde, kwam de metro tot stilstand bij de volgende halte en stapte er beveiliging in de coupé. Jessica was de hele situatie nog aan het verwerken toen het besef kwam dat er een vervelende spanning in het treinstel hing. Ze nam de jonge vrouw in zich op en zag dat ze een geïrriteerde uitdrukking op haar gezicht had. Zouden al die mensen die in de coupé stond al geprobeerd hebben om plaats te nemen en had ze hen net zo asociaal behandeld?
Beveiligers
Jessica besefte dat ze niet de eerste was die om de ‘stoel met de tas’ vroeg en op een zeer onvriendelijke manier afgewezen werd. Ze besefte zich dat dit zonder twijfel de reden moest zijn waarom de zojuist ingestapte agenten naar haar toe kwamen lopen. Jessica deed een stap achteruit en keek wat er aan de hand was. Zij had toch niets verkeerds gedaan? De agent liep vlak langs haar heen en liep recht op de jongedame af. Hadden de andere mensen het treinstel haar aangegeven? Wat heeft ze precies gedaan?
“Blijf van mijn spullen af!”
Wanneer de agenten bij de aankomen en haar aandacht eisen, kijkt ze op van haar beeldscherm. Eén van de agenten gebaart met een knikje dat ze haar tas van de stoel moet halen en dat ze hem boven haar hoofd kan leggen. De jonge vrouw zet het op een schreeuwen en slaat zijn hand weg. “Nee…. blijf van mijn spullen af!” De agenten accepteren dit asociale gedrag niet en antwoorden op een autoritaire manier: “Mevrouw, leg het boven uw hoofd of ik haal u nu meteen uit de trein.” Dezelfde agent wil haar helpen, maar dat accepteert ze niet.
“Ik wil niet dat er iemand naast me komt zitten.”
Het moment de agent naar voren buigt om de jonge vrouw te helpen met haar tas, trekt ze haar oortjes uit en zet ze het opnieuw op een schreeuwen. “Blijf van mijn spullen af!” Hij staakt zijn actie en probeert het op een andere manier door aan de vrouw te vragen of er iemand plaats kan nemen naast haar. “Nee, ik wil niet dat er iemand naast me komt zitten. Bovendien zijn er toch nog meer stoelen vrij in de coupé!” Ondertussen staat de metro nog steeds stil bij hetzelfde station en beginnen de meeste mensen in de trein ongeduldig te worden, want de meeste zijn onderweg naar huis of andere afspraken. Een medereiziger die in de buurt van het voorval zit, besluit zich met het voorval te bemoeien…Lees snel verder op de volgende pagina!
